Poł Vułfavic znachodziŭsia ŭ Turcyi dva dni. Heta byŭ jahony pieršy vizyt u hetuju krainu paśla ŭstupleńnia na pasadu dyrektara Suśvietnaha banku ŭ červieni 2005 h. Vułfavic byŭ asabliva viadomy siarod amerykanskich neakanservataraŭ svaimi «jastrabinymi» pohladami i padtrymkaj ŭvachodu ZŠA ŭ Irak.
Padčas svajho vizytu Vułfavic spatkaŭsia z usimi najbolš značnymi tureckimi palitykami, taksama navietaŭ miačeć Selimije u Edzirne. Vizyt u śviatyniu skončyŭsia, adnak, niemałym kanfuzam – vyśvietliłasia, što vartaŭnik suśvietnych hrošaŭ chodzić u… dziravych škarpetkach. Vułfavic byŭ vymušany źniać čaraviki, bo ŭ miačeć nielha ŭvachodzić u abutku.
Kanfuz Vułfavica šyrokim recham adhuknuŭsia ŭ tureckich ŚMI, jakija davoli źjedliva kamentavali dziravyja škarpetki dyrektara Suśvietnaha banku.
Heta była nie adzinaja pamyłka Vułfavica. Na druhi dzień vizytu jon pajšoŭ na rynak, dzie jamu na vočy trapilisia dźvie srebnyja branzaletki. Kali ž pryjšoŭ čas zapłacić za ich 150 eŭra, vyśvietliłasia, što Vułfavic nia maje pry sabie hetulki hrošaj. Ź niepryjemnaj sytuacyi jaho vyratavaŭ achoŭnik, jaki pazyčyŭ šefu patrebnuju sumu.
