Byłych liceistaŭ na novym albomie nie paznać. Ich treci dysk «Partyzanskaja škoła» — heta ŭžo sapraŭdy śpiełaja muzyčnaja praca: nasyčany huk hitaraŭ, vostryja teksty, prafesijny zapis. Pieršaja pieśnia, jakaja pačynajecca sa słoŭ «pieśniaŭ pra kachańnie» nastrojvaje na kaver-ład, ale pieršaje ŭražańnie padmanvaje: liceisty nie pieraihryvajuć banalnyja zdabytki biełaruskaj i suśvietnaj muzyčnaj spadčyny, jany ŭnosiać tudy i svajo. Jak hurt «Parason», jaki na frahmentach niekalkich piesień «Pink Floyd» i «Franz Ferdinand» pabudavaŭ ułasny tvor, hetkuju mini-operu — pryśviačeńnie Rodžeru Ŭoterzu. Chadanovič dyk naahuł skampilavaŭ muzyku z savieckaj «Ja lublu tiebia žizń» i bitłoŭskaj «Žoŭtaj padvodnaj łodki», dzie hałoŭny fihurant, bieł-čyrvona-bieły vožyk-patryjot śmieła kročyć u pachod. A na hałoŭnuju kampilacyju dyska pretenduje «Hetaha mahło nia być» Mikoły Toŭścika, dzie liceisty skarystali pieśni «Kramy», Rammstein i navat Scatman John i zrabili heta davoli smačna z muzyčnaha hledzišča.
Hałoŭnyja hity «Partyzanskaj škoły» — całkam aŭtarskija. Heta najpierš «Adukacyja» Andreja Karpoviča — mocny rok-hit z prypievam:
- nas niedaadukavali
mała knižak my čytali
nas nie pieravychavali
nie dadali što žadali
Druhi — siońniašni honar liceistaŭ «Nie!» — vostrasacyjalnaja i złabadzionnaja pieśnia ŭ chip-chop stylistycy, na jakuju «PartŠkoła» ŭžo źniała videaklip. Vokładku azdobiŭ Michał Aniempadystaŭ, zapisvaŭ Alaksandar Zajcaŭ, a zvodziŭ dysk — Šloma Łabandzijeŭski, što harantuje peŭnuju jakaść.
