Pra heta staršynia CVK Lidzija Jarmošyna zajaviła, adkazvajučy na pytańnie: «Vaša fraza pra toje, što «dziaŭčaty musiać doma varyć boršč, a nie pa płoščach šastać», jakuju vy skazali 19 śniežnia, stała chitom interneta. Vam za jaje navat
«Bolš za toje — ja hatova paŭtaryć jaje niekalki razoŭ! — adkazała Jarmošyna. — Ja strašenna rasčaravanaja žanočaj častkaj maładoha pakaleńnia — jany ahidnyja maci, jany paskudnyja žonki, jany nie dobryja, nie miłasernyja ludzi.
Tamu — jak chutčej, treba ich zaklikać da baršča, dziaciej, knižak i hetak dalej. Ja liču hetuju frazu, a boršč — heta toje, što patrapiła na jazyk, simvałam damašniaj utulnaści.Nie abaviazkova boršč — možna tort piačy. A jašče lepš — knižku svajmu dziciaci pačytać. Daŭno hetyja damački, jaki błukali pa hetaj płoščy, knižki svaim dzieciam čytali? Ja — fanatyčnaja maci.
Ja liču, što kali ty stanovišsia maci, dla ciabie nie isnuje ničoha, aproč tvajho dziciaci.Jano moža isnavać, ale dzieści na druhim miescy. I ty nie maješ prava ryzykavać saboj. A heta ryzyka — pryjści na płošču i brać udzieł u niezakonnaj akcyi.
Ty nie maješ prava ŭ 9 hadzin viečara ŭ niadzielu kinuć svajo dzicia i boŭtacca niedzie z mužykami.Ty žančyna i maci. Nielha davodzić emansipacyju da absurdu. A jana daviedzienaja. Kali čałaviectva zahinie, to — pa vinie žančyn. Bo jany zabyvajucca na svajo pryznačeńnie žančyny i maci».
«A moža jašče i pa vinie tych mužčyn zahinie čałaviectva, jakija na płoščy bili žančyn humovymi dubinkami?» — pierapytaŭsia karespandent.
«A jany vykonvali svoj słužbovy abaviazak! — paryravała Jarmošyna. — A ŭ ich słužbovyja abaviazki ŭvachodzić u tym liku i pałku prymianić suprać parušalnikaŭ niezaležna ad połu.
Damy hetyja pryjšli pa «pokličy» serca, a značycca ŭziali na siabie ryzyku lubych nastupstvaŭ. Nielha biaskonca spadziavacca «na avoś» — što praniasie, što ŭłada dobraja, što ŭłada pabaicca. Treba zaŭsiody dumać ab nastupstvach, a žančyna pavinna być udvaja aściarožniejšaja».
