U tym ža kupe, dzie byli zatrymanyja Siarhiej Kalakin, Anatol Labiedźka i Alaksandr Atroščankaŭ, znachodziŭsia Vital Rymašeŭski i spakojna dajechaŭ da miesca pryznačeńnia.
Nahadajem, što palityki nakiroŭvalisia ŭ Brusel praz Maskvu. U Oršy byli źniatyja ź ciahnika Minsk — Maskva, zatym abvinavačanyja ŭ drobnym chulihanstvie. Haradskim sudom Oršy jany byli pryznanyja vinavatymi ŭ drobnym chulihanstvie, im byŭ pryznačany administracyjny štraf u pamiery 350 tys. rubloŭ. Raniej A. Labiedźka i S. Kalakin atrymali admovu ŭ vyjeździe z krainy.
«Čamu represavali nas, a Rymašeŭskaha nie čapali, — heta pytańnie nie da mianie, a da tych, chto prymaŭ takoje rašeńnie, — kaža Siarhiej Kalakin. — Ale ja miarkuju, što heta tanny «razvod». Śpiecyjalna, kab pasiejać padazreńni siarod pradstaŭnikoŭ apazicyi. Maŭlaŭ, adnych aryštavali, a kahości — nie. Adznaču, što i sudździa čamuści na hetym akcentavała ŭvahu ŭ prysutnaści pradstaŭnikoŭ ŚMI. Adnym słovam, niejkija mierkavańni ŭ tych, chto prymaŭ rašeńnie na hety kont, byli. A rašeńnie, nakolki mnie viadoma, prymałasia ŭ Minsku, a nie ŭ Oršy. Pra heta nam paviedamili adpaviednyja ludzi ŭ pahonach. Ale heta zanadta tanny «razvod». Ja zaŭsiody dziŭlusia łohicy uładaŭ, jakoj, na moj pohlad, naohuł niama. Apazicyja i tak pracuje ŭ režymie, kali viedaje, što ŭ luby momant mohuć być pryniaty miery pa jaje dyskredytacyi. Heta zvyčajnaja źjava, i ŭ hetym vypadku ŭłady spaźnilisia jak minimum hadoŭ na dziesiać.
