Sprečki nakont taho, ci ličyć Let it Be apošnim albomam hurtu, ci ŭsio ž taki apošnim byŭ Abbey Road – nie spyniajucca i siońnia. Nasamreč, apošni albom “livierpulskaj čaćvierki” heta chutčej zbornik materyjała, jaki nie trapiŭ na inšyja albomy, i davodziŭ jaho da rozumu nie Lenan i nie Makartni, a śpiecyjalna zaprošany z Amieryki hienijalny pradziusar Fił Śpiektar.
Mienavita Śpiektar dadaŭ bahatych aranžyrovak u bolšuju častku pieśniaŭ, a I Me Mine Charysana ŭvohule stvaryŭ nanoŭ – z 90-siekundnaj pieśni jana pieraŭtvaryłasia ŭ patencyjny chit.
Astatnija pieśni byli kardynalna pierapracavany, adnak mienavita heta vyklikała abureńnie Poła Makartni, jaki paličyŭ takoje hučańnie alboma “nievierahodna papsovym”. Lehienda raskazvaje, što paśla hetaha Džon Lenan cahlinami pavyšybaŭ škło ŭ domie Poła Makartni.
U lubym vypadku, paśla Let It Be lehiendarny hurt pierastaŭ isnavać. A što tyčycca alboma, to, mahčyma pa hukavoj palitry jon daloki ad papiarednich čatyroch, ale praz 42 hady jon słuchajecca nie jak zbornik aŭttejkaŭ, a paŭnavartasnaja kružełka.
