Kali vieryć
Zaraz Piefcijeŭ znachodzicca nie ŭ Biełarusi, i ŭ jakoj krainie jon budzie prymać padarunki z nahody jubileju, pakul nie viadoma.
Dniami niečakana vyśvietliłasia, što Piefcijeŭ nie tolki zbroju pradaje. Jon jašče i knižki piša, i mastactvam surjozna cikavicca.
U Muziei historyi Vialikaj Ajčynnaj vajny adkryłasia vystava litahrafij, hraviur i paštovak siaredziny XIX — pačatku XX stahodździa «1812 hod. Vajna i śviet». Usie ekspanaty — z unikalnych kalekcyj Uładzimira Piefcijeva i łaŭreata prezidenckaj premii «Za duchoŭnaje adradžeńnie» Uładzimira Lichadziedava.
«Upieršyniu Ajčynnuju vajnu 1812 hoda biełarusy ŭbačać vačyma vidavočcy: na vystavie pradstaŭlena kala 100 litahrafij pa malunkach udzielnika napaleonaŭskaha pachodu ŭ Rasiju Chryścijana Vilhielma Fabiera dziu Fora (1780–1857), — paviedamlajecca ŭ
Na adkryćci vystavy Uładzimir Lichadziedaŭ padniaŭ pytańnie ab adnaŭleńni dvuch pomnikaŭ ruskim, francuzskim i polskim voinam, jakija zahinuli na terytoryi Biełarusi ŭ čas vajny 1812 hoda. Adzin ź ich — u vioscy Klaścicy, a druhi — na trasie pamiž Vilejkaj i Maładziečnam. U razmovie z žurnalistami Lichadziedaŭ padkreśliŭ, što heta — pryvatnaja inicyjatyva.
Pa słovach dyrektara muzieja VAV Siarhieja Azaronka, Lichadziedaŭ i Piefcijeŭ pryniali rašeńnie ŭsie atrymanyja ad prodažu ŭvachodnych kvitkoŭ srodki nakiravać na restaŭracyju vyšejzhadanych manumientaŭ.
Varta zaŭvažyć, što ŭvachodny kvitok kaštuje 10 tysiač, dla školnikaŭ — u dva razy mieniej. Vystava budzie pracavać da kanca hoda, ale sumniŭna, što nabiarecca vielizarnaja suma, jakoj chopić na ažyćciaŭleńnie idei.
«Narodnaja Vola» pacikaviłasia, kolki hrošaj nieabchodna na pomniki. Adnak Lichadziedaŭ dakładnuju sumu nazvać nie zmoh.
«My hetym pytańniem nie zadavalisia», — skazaŭ jon. I dadaŭ, što pomniki nie takija ŭžo i vialikija i jon raźličvaje, što hety dabračynny prajekt padtrymaje i dziaržava, i biźnies, i hramadskaść.
Kolki hrošaj achviaruje z ułasnaha kašalka na manumienty sam Piefcijeŭ, nie ahałošvajecca. I spytać u jaho pra heta nie było mahčymaści — Uładzimir Paŭłavič na adkryćci ekspazicyi nie źjaviŭsia.
«Jon vielmi časta pa spravach byvaje za miažoj, i tamu z hetaj pryčyny nie zmoh prysutničać, — patłumačyŭ Lichadziedaŭ. — Spadziajusia, kali my budziem prezientavać knižny prajekt, jon budzie».
Vyśvietliłasia, što Piefcijeŭ sumiesna ź Lichadziedavym zrabili knihu — «Chranałohija Ajčynnaj vajny 1812 h. na starych paštoŭkach i ŭ hraficy».
Siarod publiki, jakaja pryjšła pahladzieć na kalekcyju, byli zaŭvažany biźniesmieny, byłyja čynoŭniki, historyki, byłyja deputaty. Rasijski ambasadar Alaksandr Surykaŭ vystupiŭ z pramovaj na adkryćci vystavy, a pasoł Francyi Mišel Reniery źjaviŭsia tolki bližej da kanca
***
Uładzimira Piefcijeva nazyvajuć adnym z samych bahatych biełaruskich biźniesmienaŭ. U Biełarusi jaho aktyvy nie aceńvalisia, ale ŭ 2010 hodzie ŭkrainskaje vydańnie «Dieło» acaniła stan Pieftijeva ŭ adzin miljard dołaraŭ.
Paru miesiacaŭ tamu palityčny ŭciakač Aleś Michalevič zajaviŭ, što, pa jaho infarmacyi, Piefcijeŭ hatovy byŭ zapłacić vialikuju sumu amierykanskich «rubloŭ» tamu, chto dabjecca vyklučeńnia jaho proźvišča z «čornaha śpisu» Jeŭrasajuza.
Zusim niadaŭna na sajcie «Biełtechekspartu» źjaviłasia infarmacyja ab tym, što Piefcijeŭ pradaŭ kantrolny pakiet akcyj hrupy kampanij ZAT «Kirujučaja kampanija «Biełtech Chołdynh», u jakuju ŭvachodzić ZAT «Biełtechekspart»
