Zdajecca, sami «prajdziśvietaŭcy» nie źviartali ŭvahi na toje, što nazva ich
«PrajdziŚviet» staŭ dla biełaruskamoŭnaha asiarodździa takim sabie «Rolinh Stoŭnam» u halinie pierakładnoj litaratury. Dzie jašče možna ŭbačyć adnačasova pierakłady Žadana, Charmsa, Po, Konan Dojła i pramovu Mialeški na trasiancy?Kali b «PrajdziŚvieta» nie było, jaho varta było b vydumać.
Ale prosta napaŭniać sieciva pierakładami — niecikava, i kab raznastaić nie tolki litaraturnaje, ale i realnaje žyćcio svaich čytačoŭ, «prajdziśviety» prydumali štohod abirać najlepšaha pierakładčyka ŭ troch naminacyjach: najlepšyja pierakład prozy, najlepšy pierakład paezii, a taksama najlepšy ź pierakładčykaŭ-«prajdziśvietaŭ» za hod.
Tyja, chto siońnia zavitaŭ u kniharniu «łohvinaŬ», daviedalisia pieršymi, chto z
Spačatku ŭšanujem pieramožcaŭ:
Prazaičny pierakład — Alesia Bašarymava za knihu Tuvie Jansan «Kapialuš čaradzieja».
Paetyčny pierakład — Maryja Martysievič za pierakładnyja vieršy z knihi «Ambasada» i pierakłady Vienijamina Błažennaha.
«Prajdziśvietam» hoda staŭ Anton Francišak Bryl za pierakłady paezii z łaciny i polskaj.
Nie ŭsie tyja, chto trapiŭ u
Zatoje, dva z troch pieramožcaŭ na imprezu trapili i začytali «pieramožnyja» pierakłady: Maryja Martysievič — «Pieravahi akupacyjnaha režymu» Žadana, a Alesia Bašarymava — uryvak z «Kapieluša» Jansien.
Jak i letaś, imia pieramožcy ŭ halinie prozy abviaščaŭ Alaksandr Fiaduta, jaki sioleta źjaviŭsia u kniharni ŭ vobrazie mumij trola, i vykanaŭ pieśniu ŭłasnaha sačynieńnia na miełodyju «Vy šumicie, biarozy».
Treba zaŭvažyć, što vybar u žury byŭ nasamreč ciažkim — składana nie ŭhanarava Siarhieja Šupu za bliskučy pierakład «Sarajeŭskaha Malbara» Milenki Jerhaviča, ci Ihara Skrypku z Kupałaŭskaha teatra za pierakład pjesy Ježy Šaniaŭskaha i paezii Juljana Tuvima.
Tym nie mienš, škada, što
