Šmathadovaja zacikaŭlenaść «biełaruskim pytańniem» pierajšła na novy jakasny ŭzrovień. Viadomy niamiecki žurnalist, piśmieńnik, pradstaŭnik niamieckaj siekcyi «Reparcioraŭ bieź miežaŭ» Inho Piec ažaniŭsia ź biełaruskaj Alesiaj Biełanovič.
Inho i Alesia pabralisia šlubam pry kancy minułaha tydnia ŭ vioscy Mikałajeŭščyna Staŭbcoŭskaha rajona — na radzimie maładoj žonki.Viasielle hulali pavodle biełaruskaj tradycyi — z raznastajnymi vyprabavaniami dla žanicha, pramaŭleńniem suženskich abiacańniaŭ stojačy na ručniku, zapuskam viankoŭ u Nioman…
Niamieckim haściam ź Bierlina i Kiolna (radzimy Inho) było z čaho padzivicca — u Niamieččynie, pa jaho słovach, viasielli ŭ narodnaj tradycyi hulajuć nadzvyčaj redka i chiba što ŭ samaj hłybincy.
Darečy, nie ŭsie zaprošanyja hości zmahli pryjechać u Biełaruś — dvaim (u tym liku byłoj dyrektarcy Minskaha mižnarodnaha adukacyjnaha centra Astryd Zam) admovili ŭ vizach.
Maładyja sužency paznajomilisia ŭ 2008 hodzie ŭ časie Minskaha forumu, da arhanizacyi jakoha Alesia mieła dačynieńnie.
«Alesia — pieršaja maja dziaŭčyna z Uschodniaj Jeŭropy, niahledziačy na toje, što ja šmat padarožničaŭ pa hetaj terytoryi. Mnie važna, što Alesia svabodna havoryć
«Baćki navat rady, što ja ažaniŭsia ź biełaruskaj. Bo, kali ja byŭ zakachany ŭ novaziełandku i chacieŭ emihravać, jany bajalisia, što ich unuki buduć hadavacca ŭ Novaj Ziełandyi.A tut usio ž nie tak daloka», — śmiajecca jon.
Inho ŭžo bolš za hod pracuje nad knihaj pra Biełaruś. Ci nie paškodzić źmiena siamiejnaha statusu aŭtara abjektyŭnamu pohladu na rečy? «Kniha pišacca ŭ majoj hałavie ŭvieś čas i pastajanna tam mianiajecca, — kaža Inho. — Ja ŭžo admoviŭsia ad idei zrabić jaje abjektyŭnaj. Jana budzie vielmi subjektyŭnaj, asabistaj, i dumaju, što čytaču heta padasca navat cikaviej…»
