U polski Nacyjanalny muziej ŭ Varšavie trapiŭ unikalny albom nieviadomych raniej fota Jana Bułhaka. Heta nie ramantyčnyja vidarysy Vilni, Varšavy ci Krakava, a sceny z turmy, piša Gazeta Wyborcza. Hetaj temy ŭ tvorčaści mastaka nichto nie čakaŭ.

Albom datavany 1924 hodam, pad šeraj vokładkaj — 44 zdymki. Kožny padpisany Janam Bułhakam, što tady pracavaŭ u Vilni, i maje karotkaje tłumačeńnie.
Fotazdymki składajucca ŭ repartaž pra žyćcio ŭ Vilenskaj śledčaj vajskovaj turmie, raźmieščanaj u 1921 hodzie ŭ barokavym pałacy Słuškaŭ. Źniavolenyja i achoŭniki źniatyja padčas štodzionnych zaniatkaŭ.
Jan Bułhak złaviŭ u abjektyŭ himnastyku na atočanym draŭlanym płotam placy, pracu ŭ kuchni, ciaślarni, kuźni.
Razam ź im my zazirajem u turemnuju biblijateku, supracoŭnik jakoj abapirajecca na stos knih. Uvachodzim u muziej turmy, dzie nas vitaje sam kamiendant karnaj ustanovy — major Maksimilijan Asoŭski ŭ paradnym mundziry, z šablaj pry baku. Na čarhovych fota vyjaŭlenyja kaplica, teatralnaja i školnaja zały, cyrulnia, pałata chvorych i kabiniet dantysta, dzie maładaja lekarka ŭ biełym fartuchu i mascy na tvary schilajecca nad pacyjentam…
Albom byŭ stvorany, praŭdapadobna, na zamovu vajskovych uładaŭ.
Možna mierkavać, što dla hetaha była niejkaja nahoda. Jon u apošnija hady naležaŭ pryvatnaj asobie, jakaja zhadziłasia pradać unikalnuju reč Nacyjanalnamu muzieju. Vykupiŭ albom Bułhaka dla muzieja PKO Bank Polski.

U tvorčym darobku Jana Bułhaka turemnaja tematyka dahetul nie była viadomaja.

Jana Bułhaka nazyvajuć baćkam biełaruskaj i polskaj fatahrafii.

Jon naradziŭsia 6 kastryčnika 1876 u Astašynie (ciapier Karelicki rajon Hrodzienskaj vobłaści). Skončyŭ himnaziju ŭ Vilni. Vučyŭsia ŭ Krakaŭskim univiersitecie. U 1905 jahonaj žoncy padaryli fotaaparat. Padarunkam zacikaviŭsia Jan. Heta byŭ pačatak jaho jak adnaho z najviadomiejšych fatohrafaŭ tahačasnych Biełarusi i Polščy. U 1912 Bułhak adčyniŭ fotaatelje ŭ Vilni. Paźniej zasnavaŭ Polski i Vilenski fotakłuby.
Jon viadomy jak majstar piejzažnaha fota. Pracy Bułhaka zachoŭvajucca ŭ Vilni i Varšavie, nievialikaja častka — u Minsku.
Napisaŭ knihi «Maja ziamla» (1919), «Estetyka śviatła» (1936), «Dvaccać šeść hadoŭ z Ruščycam» (1939), «Kraj dziciačych hadoŭ» (1942), pryśviečanuju Navahradčynie. Pamior u 1950 u Varšavie.
Hladzi taksama: Adnoŭlenaje hniazdo Jana Bułhaka
Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?