«I žonku, i paluboŭnicu!». Top-10 aniekdotaŭ pra Lenina mo chto pamiataje lepšyja? 17

U tatalitarnym SSSR takich aniekdotaŭ było bieźlič. Jany ŭźnikali ŭ adkaz na štodzionnaje prapahandysckaje ŭschvaleńnie «pravadyra praletarskaj revalucyi» i «Vialikaha Kastryčnika».

Aniekdoty pra Lenina raskazvali šeptam,

bo navat u 1980-ja za ich možna było trapić u KHB. My pryhadali niekatoryja z tych uzoraŭ vusnaj narodnaj tvorčaści.

• * *

Pryjechali da Lenina balšaviki ź Sibiry.

— Tavaryš Lenin, my vam ad imia ŭsioj našaj balšavickaj hramadskaści pryvieźli sapraŭdnaj sibirkaj ryby, śvininy, jałavičyny!

— A kolki vy, hałubčyki maje, ź Sibiry da Pietrahrada dabiralisia? — pytajecca Lenin.

— Dy miesiacy čatyry, Uładzimir Illič. Šlach nie blizki, i ŭsio pa ahulnych vahonach, pa stancyjach…

— Nieadkładna — dzieciam hetyja pradukty! Dzieciam!

• * *

Dziadula raskazvaje ŭnukam:

— Ja Lenina bačyŭ! Voś jak ciapier pomniu: zamaryŭsia ja na subotniku, sieŭ ja na bierviano, zakuryŭ. Tut da mianie taki nievysoki, u kiepcy, padychodzić i kaža: «Tavaryš, a što heta vy biarvieńnie nie nosicie, a?» Ja na jaho pahladzieŭ i kažu: «Tabie treba, ty i nasi». «Nie chočacie nasić, bacieńka, — budziecie piłavać».

— I jak?

— Jak-jak… Piłavaŭ da 56-ha!

• * *

Maleńkaja dziaŭčynka ŭsio nijak nie moža zasnuć unačy. «Ja bajusia!» — kaža jana maci. «Čaho ž ty baišsia? Ty ž doma, z mamaj, z tatam». «Ja Lenina bajusia. Nam nastaŭnica skazała, što jon žyvy i lubić maleńkich dzietak!»

• * *

Sustrakajucca znajomyja:

— Nu, jak žyvieš?

— Dy jak Lenin: i jeści nie dajuć, i nie pachavajuć nijak.

• * *

Pryjšli da Lenina chadaki ź vioski, skardziacca na strašenny hoład.

— Uładzimir Illič, zusim niama čaho jeści. Travu jamo. Chutka ržać pačniom jak koni! Pamažy nam charčami, Uładzimir Illič!

— Iržać, kažacie? Nu, nie viedaju, tavaryšy, — adkazavaje Lenin. -- My ŭčora ź Fieliksam Edmundavičam słoik miodu naviarnuli — i ničoha, viedajecie, nie huli jak pčoły…

• * *

— Tavaryš Lenin, kaho bolš karysna mieć praletaru: žonku ci paluboŭnicu?

— Tolki abiedźviuch! Žoncy kažaš, što pajšoŭ da paluboŭnicy, paluboŭnicy — što pajšoŭ da žonki, a sam — u partbiuro i pracavać, pracavać, pracavać!…

• * *

Uładzimir Illič, a davajcie vypjem?

— Nie-nie, dziakuj. Ja bolš — ni kropli. Pamiataju, vypili, zaniesła licha na Finski vakzał, zalez na braniavik dy takoha nahavaryŭ — dahetul razhrebścisia nie možam!

• * *

Lenin — Stalinu:

— Iosif Visaryjonavič! A čamu heta vy, bacieńka, nie ŭdzielničali ŭ šturmie Zimniaha? Aj-jaj-jaj!

— Nie bojciesia, Uładzimir Illič. My jašče pastralajem.

• * *

Dziaŭčyna piša list Leninu: «Uładzimir Illič, ja niepryhožaja, usie chłopcy hladziać na inšych, a da mianie nichto nie zalacajecca. Padkažycie, što rabić?» Nieŭzabavie jana atrymlivaje adkaz: «Nieadkładna ŭstupajcie ŭ Partyju! Voś nadzieja Kanstancinaŭna Krupskaja — taksama nie pryhažunia, a jakoha chłopca sabie adchapiła!»

• * *

Amierykancy tarhavalisia-tarhavalisia z SSSR, a ŭrešcie kupili maŭzalej i pastavili jaho na dach chmaračosa. Pračnuŭsia Lenin, hlanuŭ vakoł i kaža:

— Voś tak ja sabie ŭsio i ŭjaŭlaŭ!

Skłaŭ KCH

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH