Zasnavalnik «Atłanta-M» pryznaŭsia, što mieŭ «dach» u milicyi — repartaž 18

Jon — jarki prykład taho, što ŭsio mahčyma ŭ pierachodnuju epochu. Pakinuŭšy svaju pasadu ŭ «Atłancie-M», hod nazad jon ašałamiŭ navinaj pra toje, što pačynaje raźvivać novy prajekt — inviestfond «Zubr Kapitał». Pieramožca rasijskaha konkursa «Pradprymalnik 2009» trymaje na svaich plačach cełuju biznes-impieryju.

Sustreča, jakuju arhanizoŭvaŭ adukacyjny prajekt AlterEDU, sabrała cełuju zału.

Nie kožny dzień vypadaje mahčymaść nie tolki pasłuchać, ale i zadać pytańni sapraŭdnaj «akule» biznesu.

Aleh Chusajenaŭ padzialiŭsia vopytam raźvićcia svajoj transnacyjanalnaj kampanii i z radaściu raspavioŭ pra studenckija hady, pracu na zavodzie chaładzilnikaŭ i «dach» u milicyi.

Naradziŭsia biznesmen u 1964 hodzie ŭ siamji hieołahaŭ u Paŭnočnym Kazachstanie, kudy jaho baćki trapili paśla ŭniviersiteta.

«Tam ja skončyŭ fizmatškołu, pryčym skončyŭ vielmi dobra. I, majučy dobruju padrychtoŭku, u 1982 hodzie pajechaŭ u Maskvu. Pastupiŭ u instytut inžynieraŭ hramadzianskaj avijacyi. Ja chacieŭ latać i chacieŭ u Maskvu.

Za 6 hod ja tak nalataŭsia, što latać bolš nie chaciełasia.

Pry kancy ŭniviersiteta ja maryŭ stać ministram jakoha-niebudź ministerstva, ale ŭ 1988 hodzie pa raźmierkavańni trapiŭ u Minsk. Dla śpiecyjalista hramadzianskaj avijacyi trapić u Minsk było dobraj pierśpiektyvaj. Tam 2 hady ja prapracavaŭ maładym śpiecyjalistam na zavodzie chaładzilnikaŭ. Svajoj pracy ja davaŭ rady davoli chutka i tamu mieŭ volny čas.

Na miescy mnie nie siadziełasia i adnojčy vyrašyŭ ź siabrami stvaryć kaapieratyŭ pa myćci voknaŭ. Tyja ludzi z zavoda, jakija pracavali sa mnoj, atrymlivali ŭ 10 razoŭ bolš na myćci voknaŭ, čym na absłuhoŭvańni stankoŭ.

Ale takoje pradpryjemstva mieła adzin minus, uvieś prybytak my raźmiarkoŭvali pamiž saboj, a na raźvićcio pradpryjemstva ničoha nie zastavałasia.

U toj dzień, kali skančaŭsia termin majho raźmierkavańnia, ja adrazu padaŭ zajavu na zvalnieńnie. U toj čas pačała raźvivacca birža i ja vyrašyŭ pasprabavać siabie tam.

Ja pieračytaŭ šmat litaratury. Čytaŭ lekcyi navat dyrektaram zavodaŭ. U vyniku vyrašyli ŭziać kredyt u «Biełarusbanka» na kuplu miesca na Biełaruskaj tavarnaj biržy. Za paŭhoda hety kredyt my viarnuli. Potym tak vyjšła, što nabyli miesca na rasiejskaj aŭtamabilnaj biržy.

Tak i stvaraŭsia «Atłant-M»… My nabyvali MAZy na Minskaj biržy, pierahaniali ich u Maskvu, pradavali tam, nabyvali KamAZy na Maskoŭskaj biržy i pierahaniali ich siudy.

Dalej raźvićcio pajšło pa hieamietryčnaj prahresii.

Na pytańnie, čamu Chusajenaŭ raźvivaje svoj inviestfond u Biełarusi, a nie dzieści jašče, jon adkazaŭ nastupnym čynam: «A čamu b i nie? Nichto hetym u Biełarusi nie zajmajecca, tamu dla nas heta błakitny akijan.

Ale čamuści i hrošy nichto nie źbirajecca davać. Inviestycyi prosta tak nie iduć. Inviestycyi — heta razmovy ź inviestarami. Heta nialohka. My viedajem u tvar usich inviestaraŭ, jakija mohuć ukłaścisia ŭ hetuju industryju ŭ Biełarusi i my ź imi pracujem.

My karystajemsia tymi mahčymaściami, jakija źjavilisia ŭ nas paśla ŭstupleńnia ŭ adzinuju mytnuju prastoru. Nievialikaja kraina ŭ centry Jeŭropy z nasielnictvam u 10 miljonaŭ vialikaj cikavaści nie ŭjaŭlaje. Ale kali my ciapier u adzinym Mytnym sajuzie, u nas užo 168 miljonaŭ nasielnictva i my ŭžo častka jaho, tolki što znachodzimsia na zachadzie.

Biełaruś histaryčna mieła samuju vysokuju kulturu vytvorčaści. I tavary, jakija vyrablajucca ŭ Biełarusi, majuć vysokuju reputacyju na rasiejskim rynku. Adpaviedna, kali nabyć niejki pančošny zavod tut, my majem mahčymaść paśpiachova pradavać pradukcyju Rasiei. Heta realna toje, što pracuje. I pad spravu takoha kštałtu my zaraz źbirajem hrošy. My nie źbirajemsia skupić usiu pramysłovaść u Biełarusi, my chočam nabyć tolki 5–6 pradpryjemstvaŭ, jakija budziem raźvivać.

Ale, niahledziačy na pośpiech, byvajuć situacyi, kali chočacca apuścić ruki i enierhija skančajecca. Kali tabie zdradžvajuć, kali dziaržava ciśnie… Ale ja nie kažu tolki pra Biełaruś, ja pracuju ŭ troch dziaržavach i ŭsiudu cisk adnolkavy».

Cikavym staŭ fakt, što ŭ svoj čas biznes Chusajenava mieŭ «dach» u milicyi.

Ja pačynaŭ biznes u 1991 hodzie, raskazaŭ jon.

Aŭtamabilny biznes było niemahčyma mieć biez «dachu». U nas taksama byŭ «dach», ale my adrazu vyrašyli, što nie budziem źviazvacca sa złačyncami, tamu ŭ nas byŭ milicejski «dach».

My nie davali nijakaha chabaru, a rabili praściej: my davali im mašyny ŭ arendu ci prosta tak, jany na ich łavili złačyncaŭ i, adpaviedna, dapamahali nam.

Raspavioŭšy pra kirunki dziejnaści kampanii i namalavaŭšy niekalki viektaraŭ raźvićcia dla biznesu, Chusajenaŭ byŭ vymušany adkazvać na šmatlikija pytańni, jakija tyčylisia asabistaha i duchoŭnaha žyćcia.

Naviedvalnikam było cikava zahlanuć za šyrmu aficyjoznaści i pabačyć u asobie miljaniera zvyčajnaha čałavieka, jaki maje bytavyja i siamiejnyja prablemami.

«Ci raźvity ja duchoŭna? Nu voś, moj druhi syn pa adukacyi fiłołah, linhvist. Jon spačatku vučyŭsia ŭ Maskvie, a ciapier vučycca ŭ Vialikabrytanii, jon pieračytaŭ šmat knih i moža pa ŭryŭku vyznačyć, chto napisaŭ tvor. Dyk jon ličyć mianie prymityŭnym čałaviekam. Moža tak i jość.

Ja mahčyma, nie taki načytany, ale dobra raźbirajusia ŭ mastactvie. Dzie b ja ni byŭ, ja zaŭsiody imknusia naviedvać nacyjanalnyja halerei.

Kali zapytać mianie, ci vieru ja ŭ Boha, to ja adkažu, što nie.

Tamu što ja naradziŭsia ŭ Savieckim Sajuzie, byŭ pijanieram, kamsamolcam i nie mahu tak chutka źmianić svaje pohlady. Moža ja prosta jašče nie daros da takoha ŭzroŭniu».

U vychavańni dziaciej biznesmen akazaŭsia patrabavalnym, ale spraviedlivym tatam.

«Ja nikoli nie staviŭ pierad saboj mety, kab pieradać kiravańnie biznesam svaim dzieciam, bo ja liču, što na śviecie jość bolš talenavityja ludzi, čym maje dzieci, kab kiravać majoj spravaj.

Ja šmatdzietny tata, u mianie ich 5 i ja baču ich mocnyja i słabyja baki. Kali ja zajmaŭsia vychavańniem svajho starejšaha syna, jakomu ciapier 25 hod, to jon davodziŭ mianie da śloz, bo matematyku jon zusim nie razumieŭ. Ja ž sam roznyja zadačy śpinnym mozham rašaŭ, a jon nie moh hetaha rabić.

I ja dumaŭ: „Nu voś jak mnie nie paščaściła“. Ale potym ja zrazumieŭ, što jon maje svaje talenty. Jon vielmi chutka asvojvaje zamiežnyja movy i ŭ jaho ŭsio dobra z kamunikacyjaj. Adpaviedna my imkniomsia pabudavać jaho karjeru ź jaho zdolnaściami. Druhi moj syn — taksama matematyčnaja niaŭdača, ale chaj jon budzie paśpiachovym linhvistam, čym niaŭdałym biznesoŭcam».

Usia sustreča doŭžyłasia kala dźviuch hadzin. Chusajenaŭ z vyšyni svajho žyćciovaha vopytu, jak baćka, nastaŭlaŭ i vučyŭ žyćciu naviedvalnikaŭ, bolšaść ź jakich byli studenty.

Za čas sustrečy było zadadziena šmat pytańniaŭ, adkazy na jakija mieli charaktar parad, jakimi ŭ svaju čarhu my dzielimsia z vami.

1) Samaje drennaje dla biznesmena — heta piesimizm. Treba zaŭsiody ciešycca, što b ni zdaryłasia.

2) Treba ŭmieć atrymlivać vyhadu ź niavyhady. Jakaja b situacyja nie zdaryłasia, ź jaje zaŭsiody možna atrymać karyść.

3) Kryzis — heta mahčymaść zrabić pieraasensavańnie, spynicca i pahladzieć na rečy ź inšaha boku. Heta karysnaja reč. Pośpiech — jon akrylaje, vy lecicie i ničoha nie bačycie.

4) Nie istotna, ź jakoj dumkaj ty pračynaješsia rankam, hałoŭnaje — ź jakim adčuvańniem ty kładziešsia spać.

5) Kab usio paśpiavać i pry hetym rasłablacca, treba mieć žorstki hrafik pracy i, viadoma ž, zajmacca sportam. Heta karysna i dla žančyn. Kali vy płanujecie, vy paśpiavajecie rabić usio. Płanujcie!

6) Dla taho, kab stać paśpiachovym, treba tolki dźvie rečy: vola i enierhija. Usiamu astatniamu možna navučycca.

7) Samaja hałoŭnaja parada — marcie! Dumki materyjalny! Ja ŭpeŭnieny ŭ hetym. Kali nie budzicie maryć, dyk ničoha i nie atrymajecie.

8) Žadaješ dasiahnuć pośpiechu — nie spyniajsia, nie čakaj, nie narakaj na žyćcio, a dziejničaj. Jość idei — ažyćciaŭlaj! Nie padabajecca dziaržaŭnaja praca — stvary biznes i rabi toje, što možaš lepš za inšych.

Volha Harapučyk

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH