«Ofisny pacuk» z relihijnymi rysami
Vadzim Łabkovič pra Małady Front
Dzie padzieŭsia kolišni palitviazień Vadzim Łabkovič, aktyvist Maładoha Frontu, jaki jašče niepaŭnaletnim vučniem trapiŭ u turmu za hrafici “Žyvie Biełaruś!”? Čamu nie vidać jaho siarod raniejšych adnadumcaŭ? Naš karespandent adšukaŭ “prapažu”.
Vadzim Łabkovič vyjšaŭ na volu 24 lutaha 1998 hodu. Ad taho času minuła amal dva hady. Siońnia jon vučycca na druhim kursie ŭ Instytucie sučasnych viedaŭ na sacyjalnaj pedahohicy j praktyčnaj psychalohii. Letaś Vadzim pabraŭsia šlubam, a 21 śniežnia jahonaja žonka Junela naradziła syna — Vacłava Manivida.
— Pra ciabie apošnim časam ničoha nie čuvać. Ci ty bolš nie datykajeśsia da palityki?
— Niaŭžo niechta čuŭ pra Vadzima Łabkoviča da taho, jak ja trapiŭ u žodzinskuju viaźnicu? Ale ž i da taho ja rabiŭ šmat, i ciapier nie siadžu ruki skłaŭšy, chiba što maja praca robicca nie ŭ Maładym Froncie, dzie mianie zvykli bačyć. Ja nie syšoŭ z palityki i praciahvaju brać u joj udzieł, nia mienš aktyŭna, jak raniej. Inšaja reč — maja dziejnaść nia hetak zaŭvažnaja, ale nia mienš karysnaja. Kali ž chadzić na seminary ci źbiracca štočaćvier va Ŭpravie BNF na maładafrontaŭskaj tusoŭcy — heta palityka, dyk z hetkaje “palityki” ja sapraŭdy syšoŭ. Stračvać patencyjał, kab prasłuchoŭvać adno j toje samaje, tusavacca j pić ź siabrami piva — nia jość majoju metaju. Ja, napeŭna, pieraros toj viek, kab marnavać čas i nie rabić ničoha. Maja ciapierašniaja hramadzka-palityčnaja aktyŭnaść skancentravanaja na raspracoŭcy metadaŭ źmianieńnia psychalohii moładzi, a praz toje ŭsiaho hramadztva, u kirunku nacyjanalnaha samaŭśviedamleńnia. Ja vypracoŭvaju schiemy hetkich pracesaŭ, ale na heta treba šmat času.
Ja pryjšoŭ u palityku praz Małady Front, ale mnie nie zrazumiełyja ciapierašnija metady dziejnaści hetaj arhanizacyi. Ja nia baču siabie ŭ Maładym Froncie. Mianie vielmi turbuje relihijnaść, što ad peŭnaha času tam zapanavała. Ci nia jość heta ŭciokami ad prablemaŭ praź niazdolnaść niešta źmianić: kali ŭsio addajecca na volu Božuju, a pry hetym navat śviečku niama kamu pastavić?
U ideale Małady Front maje viarnucca da taho, jakim jon byŭ na pačatku, kali tam była vialikaja kolkaść ludziej, starejšych za 20 hadoŭ, z dośviedam zmahańnia, jakija pieradavali svaje viedy maładziejšym, hetkim jak ja. Małady Front stvaraŭsia jak vuličnaja arhanizacyja, ciapier ža jon pieraŭtvaryŭsia ŭ “ofisnaha pacuka” z rysami relihijnaje sekty.
— Što, na tvaju dumku, paspryjała kardynalnym źmienam u palitycy Maładoha Frontu?
— Pieršapryčynaju varta nazvać lidera Paŭła Sieviarynca, jaki svaimi varjackimi idejami pachavaŭ arhanizacyju. Pavał nikoli nie prymaŭ krytyki ŭ svoj bok, i tyja, chto vystupaŭ za zachavańnie statusu Maładoha Frontu jak vuličnaj arhanizacyi, pastupova stalisia izhojami j niepatrebnymi ludźmi. Kanflikt pamiž Sieviaryncam i “apazycyjaj” pačaŭsia praz adychod MF ad aktyŭnaj vuličnaj palityki. Pavał zaniaŭsia stvareńniem “duchovaha specnazu”: vychavańniem 13-15-hadovych dziaŭčynak i padobnych da ich chłopčykaŭ dla “dobrych metaŭ” (paźniej heta transfarmavałasia ŭ chryścijanskija idei), ale zusim nie maładafrontaŭskich. Pašava Maładoje Adradžeńnie supolna ź Biełaruskaj Muzyčnaj Alternatyvaj i hetkaha kštałtu strukturami zamianili saboju Małady Front. Nielha skazać, što arhanizacyja znachodzicca ŭ niejkaj kryzie, bo ŭsio, što tam dziejecca, adpaviadaje zadańniam i metam, pastaŭlenym pierad joju kiraŭnictvam. Inšaja reč — ciapier heta nia taja arhanizacyja, u jakuju ja niekali pryjšoŭ.
— Tvajo viartańnie ŭ Małady Front pry peŭnych źmienach u im mahčymaje?
— Nikoli nia dumaŭ pra heta. Małady Front vielmi padobny da ciapierašniaha biełaruskaha hramadztva — masy, ź jakoj ja nia maju ničoha supolnaha. U Maładym Froncie ciapier amal niama mazhoŭ, arhanizacyja nia dumaje. U lepšym razie, pracujuć 15-20 aktyvistaŭ, a rešta moładzi prychodzić štočaćvier prosta patusavacca. Adčuvajecca niastača kadraŭ. Prychodzić šmat maładych perspektyŭnych ludziej, jakija biantežacca vyjaŭlać svaju aktyŭnaść i chočuć, kab na ich źviarnuli peŭnuju ŭvahu dy pryciahnuli da pracy. Ale jany tam nikomu nie patrebnyja, chiba aproč jak dla spravazdačaŭ Paŭła Sieviarynca pra toje, što hetulki voś navičkoŭ pryjšło ŭ tym a tym miesiacy.
Arhanizacyja dehradavała, tamu nie vypadaje kazać pra raźvićcio. Ciapier Małady Front — heta bałota, vyjścia ź jakoha niama. Treba ŭsio stvarać z nula, što asabliva škada, bo było šmat času prosta zmarnavana. Na tych reštkach, što zastalisia ad niekali nasamreč “najbujniejšaj moładzievaj arhanizacyi”, budzie našmat ciažej zrabić nadbudovu. Praściej stvaryć novuju arhanizacyju. U Maładym Froncie niama prahramy j kankretnych metaŭ. Adno emocyi. A ciapier jašče j relihija dadałasia. Kali ž nia stavić pierad saboj vialikich metaŭ, dyk ci varta choć što-kolviečy rabić?
Hutaryŭ Viktar Muchin
