Lubić Basovišča, lubić!
Basovišča, jakoje tradycyjna prachodzić u siaredzinie lipienia niepadalok Haradka, što na Biełastoččynie, sioleta mahło b zadavolić usie muzyčnyja husty – nastolki cikavyja i niepadobnyja hurty tudy źjechalisia. Uziać chacia b laŭreataŭ – chiba možna ŭjavić razam u jakim-niebudź inšym kancercie folkavy Postscriptum z padvojnym žanočym vakałam, što vyjhraŭ hałoŭny pryz — 20 hadzinaŭ zapisu ŭ studyi, hardkoravaje “Sonca Mao” (pryz ad fondu imia Ściapana Batury), tradycyjna-rokavuju polskuju Rimu (uznaharoda ad miascovych uładaŭ — vojta hminy Haradok) i hurt Zet — svojeasablivy symbijoz NRM i Hasta la filista (admysłovy pryz ad “Radyjo Racyja”). Na Basoviščy ž ni muzyki, ni słuchačy nie adčuvali praz takoje susiedztva nijakaha dyskamfortu. Navat tyja hurty, što nie atrymali nijakich uznaharodaŭ: “Sklep”, “Młyn”, “Cmoki”, “Bieź bileta”, “Tvar”, “Ban Žvirba” i inšyja – zusim nie narakali na horkuju dolu: polskaje piva, biełaruskaja harełka, prychilnaść słuchačoŭ i — asabliva — vydatny huk haili ich zranienyja dušy. Časam, kali naziraŭ za tym, jak muzyki “adciahvajucca” na scenie ad ułasnaha hučańnia, zakradałasia dumka, što sioletni “adboračny tur” byŭ admysłova zładžany BMA ŭ “Alternatyvie” – adnoj z samych “hłuchich” zalaŭ Miensku z žudasnymi manitorami dy małazrazumiełym hukarežyseram – kab navučyć i biełaruskuju andehraŭndavuju tusoŭku lubić i šanavać Basovišča, pra niepatrebnaść i karumpavanaść jakoha tak mnoha kazałasia ŭ apošnija hady. Navat viadomyja polskija hurty Zdrowie na budowie i Acid Drinkers davoli arhanična ŭlilisia ŭ rečyšča festu.
Adnym słovam, zastajecca tolki paškadavać “Hołuju manašku” ź Miensku, maładačanski Happy face dy ŭsich inšych muzykaŭ i słuchačoŭ, jakija sioleta da Basovišča nie dajechali.
A.S.
