Pošta
vodhuki
Kamprametacyja
Šanoŭny spadaru redaktaru!
U redahavanaj Vami hazecie byŭ apublikavany ŭ №50(207) ad 11 śniežnia 2000 h. artykuł Siarhieja Astraŭca “Čystka ŭ redakcyi “Głosa znad Niemna”.
Chaču adznačyć, što źmiest artykułu, na dumku siabroŭ Hałoŭnaj Rady našaha Sajuzu i kalektyvu redakcyi “Głosa znad Niemna”, źjaŭlajecca tendencyjnym, nakiravanym na kamprametacyju dziejnaści Sajuzu Palakaŭ u vačach hramadzkaści našaj krainy. Aŭtar artykułu – viadomy žurnalist — byŭ šanavany našaj arhanizacyjaj, viedali jaho jak abjektyŭnaha čałavieka, ale paśla niekalkich publikacyjaŭ u “Našaj Svabodzie” i vašaj hazecie, vystupleńniaŭ na radyjo “Svaboda” Siarhiej Astraŭcoŭ pakazaŭ svaje admoŭnyja jakaści: nieabjektyŭnaść i tendencyjnaść u aśviatleńni raboty nadzvyčajnaha źjezdu Sajuzu Palakaŭ u Biełarusi – najbolšaj hramadzkaj arhanizacyi krainy.
Nieabjektyŭnaść Siarhieja Astraŭcova prajaviłasia ŭ tym, što jon, apisvajučy spravu zvalnieńnia byłoha redaktara hazety “Głos znad Niemna” A.Kusielčuka, vysłuchaŭ tolki jaho punkt hledžańnia, darečy, vielmi niaščyry, i “sklapaŭ” artykulik, dadaŭšy ad siabie, što byccam na źjeździe našaha Sajuzu hazetu krytykavali tolki pensijanery i što hazeta finansujecca ŭradam Biełarusi. Praŭdaj źjaŭlajecca toje, što vialikaja častkaj čytačoŭ i padpisčykaŭ hazety źjaŭlajucca ludzi starejšaha vieku, i jany majuć prava aceńvać tavar, za jaki płociać hrošy.
Na źjeździe źmiest hazety “Głos znad Niemna”, jakuju 2 hady redahavaŭ A.Kusialčuk, krytykavali 28 z 28 vystupajučych delehataŭ z roznych rehijonaŭ Biełarusi. Jany dali acenku vartaści hazety i pracy hałoŭnaha redaktara.
Na źjeździe delehaty navat nie prapanavali kandydatury A.Kusielčuka ŭ skład Hałoŭnaj Rady – kiraŭničaha orhanu Sajuzu, na 35 miescaŭ u jakoj było prapanavana 58 čałaviek. Kusielčuka prapanavali na pasadu staršyni revizijnaj kamisii, ale j tut delehaty źjezdu nia vykazali jamu davieru, tolki ledź vybrali členam kamisii, i jon atrymaŭ najbolšuju kolkaść admoŭnych hałasoŭ. Na pieršym pasiedžańni Hałoŭnaj Rady, jakoje adbyłosia, darečy, adrazu paśla vybaraŭ novych kiraŭničych struktur Sajuzu, adbylisia, zhodna sa Statutam SPB, vybary novaha redaktara hazety “Głos znad Niemna”. Były redaktar A.Kusialčuk byŭ vyzvaleny Hałoŭnaj Radaj ad svaich abaviazkaŭ.
Svajo zvalnieńnie z redakcyi z 1 śniežnia A.Kusialčuk uspryniaŭ jak hanieńnie na jaho. Nijakaha hanieńnia nie było. Siabry Hałoŭnaha praŭleńnia – vykanaŭčaj ułady Sajuzu — i ja asabista niekalki razoŭ prapanavali jamu pracu na pasadzie redaktara adździełu, ale jon admoviŭsia ad hetaj prapanovy. U hetaj sytuacyi vierch uziała ambicyja. Kusialčuk pierakanany, što jon “padniaŭ” hazetu, ale inačaj ab hetym śviedčać čytačy i supracoŭniki redakcyi, siabry Hałoŭnaj Rady. Hazeta mała pisała ab žyćci i spravach palakaŭ u Biełarusi, dziejnaści rajonnych adździełaŭ Sajuzu, nie drukavała piśmaŭ čytačoŭ, hałoŭny redaktar byŭ zapadozrany ŭ plahijacie, ale zatoje šmat uvahi nadavałasia druhasnym prablemam, jakija ničoha supolnaha nia mieli sa statutovaj dziejnaściu našaj hramadzkaj kulturna-aśvietnickaj arhanizacyi.
Siarhiej Astraŭcoŭ, rychtujučy svoj materyjał, nie paličyŭ nieabchodnym sustrecca z kalektyvam redakcyi, novym kiraŭnictvam Sajuzu Palakaŭ, vykanać abaviazkovyja farmalnaści žurnalista – pravieryć praŭdzivaść faktaŭ, jakija jamu paviedamiŭ A.Kusialčuk. Drenna, kali čałaviek havoryć niapraŭdu. Mahčyma, heta prosta niejkaja niedarečnaść. Ale značna horš, kali A.Kusialčuk, a ź im i S.Astraŭcoŭ, chłusiać. Nijakaj “źmieny aryjentacyi” Sajuz Palakaŭ nia maje namieru rabić. Taksama čystki ŭ redakcyi hazety nichto nie pravodziŭ. Adbyłasia zvyčajnaja źmiena kiraŭnika redakcyi, jaki nie apraŭdaŭ vysokaha davieru.
Kiraŭnictva Sajuzu Palakaŭ u Biełarusi maje nadzieju, što ŭ budučym Vaša hazeta paźbiehnie takich niedarečnaściaŭ i pamyłak, jak u nazvanym vyšej artykule, a budzie drukavać abjektyŭnyja materyjały.
Staršynia Sajuzu Palakaŭ Tadevuš Kručkoŭski, Horadnia
listy ŭ redakcyju
Chalimon na karanacyi
Ad Rok-karanacyi-2000 bieznadziejna viejała biełaruskim narodnym kompleksam nia-horšaści-za-inšych, jaki sparadžaje druhasnaść, biezadkaznaść, zakampleksavanaść i poŭnaściu zabivaje tvorčuju patencyju. U “Kazie” panavała atmasfera rasiejskaha estradna-zabaŭlalnaha šoŭ. Heta vyjaŭlałasia va ŭsim – ad impravizavanych vierstavych słupoŭ časoŭ Rasiejskaj imperyi na scenie (da kamplektu nie stavała pałasatych budak dla žandaraŭ, tamu apošnija nielakalizavana badzialisia pa zali) da zvyšbanalnaha scenaru ŭ lepšych tradycyjach kałhasnaj “latučki”.
Bolš, čym na minułych karanacyjach, było kamandaŭ, jakija nia majuć nijakich adnosinaŭ da biełaruskaj rok-muzyki. Naprykład, pretendenty na “adkryćcio hodu” — “Voobražajemyje ludi” — nahadvali niaŭdałuju parodyju na rasiejski “Mumij Trołl”, ad apošniaha, praŭda, roźnilisia patasna-pretencyjoznymi tekstami i najaŭnaściu kardebaletu ŭ składzie adnoj asoby žanočaha połu ŭ ružovym, pryčym stvarałasia ŭražańnie, što chareahrafičnamu majsterstvu jana vučyłasia niepasredna ŭ aktora Marhunova z “Kaŭkaskaj pałońnicy”. Bolš prafesijny i nia mienš ambicyjny hurt “Neo” maje inšuju prablemu: jahony vakalist z pryčyny mužčynskich fizijalahičnych admietnaściaŭ nia moža być Ziamfiraj (chacia, vielmi starajecca, biedny). Moža varta było b pasprabavać krychu inšuju muzyku hrać? Chacia lubyja dušeŭnyja zruchi mohuć pieraškodzić paśpiachovamu zarablańniu hrošaj, na što, ułasna, hety prajekt i raźličany. Krychu nie da miesca hladzieŭsia i hitaryst Viarenič sa svaim notnym pultam i impravizacyjami vakoł rok-n-rolnych standartaŭ, jakija bolš prydalisia b dla “Hryfamanii”.
Ale dabili mianie nia hetyja “maleńkija kopii vialikich kumiraŭ”, a zvyšniepaŭtorny superaŭtentyčny Jury Vydronak sa svaim “Jurjem”: kali jany pačali kaladavać na sanskrycie...
Nielha, adnak, pahadzicca z dumkaj, što Karanacyja uvohule nia mieła sensu. Naadvarot – jana vielmi dobra vyjaviła, chto jość kim i chto čaho varty. A niekatoryja fakty dyk i naahuł dazvalajuć spadziavacca, što ŭ KZ adbyłosia pachavańnie Rok-karanacyi, jakaja vyčarpała siabie navat na dumku arhanizataraŭ. Na tle ahulnaj ambicyjnaści j nadumanaści małajcom hladziełasia “Krama”, jakaja prosta vyjšła, syhrała – i zala litaralna stała na vušy. I dla hetaha Varaškieviču zusim nie daviałosia raspranacca.
Chalimon, Samachvałavičy
