Juraś Paciupa
Padańnie
Byŭ prykuty daŭniej Prametej
da śniažystaj
Kaŭkaskaj hary —tam jon, kažuć,
pakinuŭ dziaciej,tam ahoń jaho ŭ saklach haryć.
Da panadziŭsia ŭ sakli latać
dźviuchhałovy rasiejski aroł
i dziaciej Prameteja chapać —
źniuchaŭ, pios, što
advažnaja kroŭ!Dy i noč nie chacieła minać,
kab choć hora miž hor zahaić,
bo aroł, prylacieŭšy źvidna,
da źmiarkańnia
nia stomicca pić.Ale jość i ŭ niadoli kaniec:
kažuć, vykuje Sonca strału,
kab za moram uźniaŭ Hierkules
i puściŭ jaje ŭ hrudzi arłu.
Horadnia, 2000 hod
0
0
0
0
0
0
