Siarhiej Chomič: «My molimsia za toje, kab Boh źmianiŭ sercy kiraŭnikoŭ, a kali hetyja sercy nia źmieniacca — kab pamianiaŭ samich kiraŭnikoŭ».
Hady za Łukašenkam — čas unikalnych transfarmacyjaŭ. Jakaja siła mahła źmianić biełaruskich evanhielskich chryścijanaŭ, što za savietami isnavali ŭ napaŭpadpolli, izalavana ad śvieckaha žyćcia, i prymusić ich vyjści na vulicy, skazać, što jany dumajuć pra siońniašniuju sytuacyju ŭ krainie? Jašče niadaŭna takoje zdavałasia niemahčymym, ciapier ža — heta novaja realnaść biełaruskaha relihijnaha žyćcia. Siła, jakaja pravodzić hłybinnyja transfarmacyi, sama taho nia chočučy, — siońniašniaja ŭłada.
Pieršaja supolnaja vuličnaja malitva pradstaŭnikoŭ evanhielskich denaminacyjaŭ adbyłasia ŭ niadzielu 13 lipienia na mienskaj płoščy Banhałor. Na aficyjnym roŭni ŭ schodzie ŭdzielničali Abjadnańnie supołak chryścijanaŭ poŭnaha Evanhiella (h.zn. charyzmatyčnyja cerkvy) i Sajuz chryścijanaŭ viery evanhielskaj (piacidziasiatnickija cerkvy). Sajuz Evanhielskich chryścijanaŭ-baptystaŭ i Kanferencyja adventystaŭ siomaha dnia taksama mieli svaich pradstaŭnikoŭ na płoščy.
Padstavaj dla malitoŭnaha schodu stałasia niaspynnaja antypratestanckaja kampanija, što razhortvajecca ŭ dziaržaŭnych ŚMI — asabliva na BT i ŭ «Narodnaj haziecie». A «apošiaj kroplaj» staŭsia vystup byłoha pravaabaroncy Jaŭhiena Novikava 21 červienia ŭ prahramie «Pa sutnaści». Jon nazvaŭ evanhielistaŭ «sataninskaj niečyściu». Voś tady pratestanty vyrašyli zapratestavać. Da samaha pačatku malitvy była zaleva, adnak na płoščy sabrałasia kala piaci tysiačaŭ čałaviek — kolkaść, jakuju (a tym bolš biez ahitacyi i reklamy) ciapier nie źbiare na vulicy nivodnaja hramadzka-palityčnaja struktura. Siarod udzielnikaŭ było šmat moładzi.
Malitva prachodziła pad lozunham «Isus Chrystos, my lubim Biełaruś!». Malilisia sapraŭdy za Biełaruś: za nacyju, za svabodu, za ŭłady. «Adčuvajučy luboŭ da svajoj krainy, my molimsia za toje, kab Boh źmianiŭ sercy kiraŭnikoŭ, a kali hetyja sercy nia źmieniacca — kab pamianiaŭ samich kiraŭnikoŭ», — skazaŭ biskup piacidziasiatnikaŭ Siarhiej Chomič.
Pierad sabranymi vystupali biskup charyzmataŭ Alaksandar Sakovič, pastary najbujniejšych mienskich cerkvaŭ, biskupy Sajuzu CHVE ŭ Mahiloŭskaj i Haradzienskaj abłaściach Alaksandar Hulko (Babrujsk) i Fiodar Cvor (Lida). «U Biełarusi składvajecca sytuacyja, što nahadvaje 1937-y hod. Pratestantaŭ vinavaciać u zabojstvach i nazyvajuć «vorahami narodu», — skazaŭ namieśnik biskupa Sajuzu CHVE Siarhiej Cvor.
Pobač z mnoju za akcyjaj naziraŭ niemałady mužčyna. Ja spytaŭsia ŭ jaho, jakoje jon maje ŭražańnie ad akcyi. Jon nazvaŭsia Ivanam, pravasłaŭnym, a hałoŭnaj reakcyjaj było ździŭleńnie: «Šmat ludziej, i ŭsie ŭvažliva słuchajuć, horača molacca. Havorać adukavana», — skazaŭ jon. Milicejski načalnik, jaki naziraŭ za paradkam praviadzieńnia hetaha masavaha mierapryjemstva, spačatku nie chavaŭ svajho zadavalnieńnia: «Stolki narodu, a niama pjanych…» Adnak, pačuŭšy słovy pra 1937-y hod, adrazu źmianiŭ acenku: «Raźviali tut demahohiju».
Pry kancy malitoŭnaha słužeńnia ŭdzielniki schodu pryniali zvarot da kiraŭnika dziaržavy. U zvarocie havorycca: «Chtości dazvalaje asobnym žurnalistam, takim, jak Jaŭhien Novikaŭ, Nina Janovič i inšym, abvinavačvać chryścijanaŭ u rytualnych zabojstvach, nazyvać nas «sataninskaj niečyściu» j vorahami narodu. Heta nia što inšaje, jak raspalvańnie mižrelihijnaj varažniečy, jakaja ŭžo pryvodzić da hvałtu ŭ dačynieńni da chryścijanaŭ i aktaŭ vandalizmu ŭ adnosinach da našych cerkvaŭ». Evanhielisty prapanavali stvaryć pry prezydencie admysłovuju strukturu dla ŭzajemadziejańnia z relihijnymi arhanizacyjami. Kamitet u spravach relihijaŭ i nacyjanalnaściaŭ pry Saŭminie ich, vidavočna, nie zadavalniaje. Pratestanty i nadalej hatovyja razam z chryścijanami inšych kanfesijaŭ «zmahacca biblijnymi metadami» z alkahalizmam, narkamanijaj, amaralnaściu, sparonami i h.d. Jany źbirajucca «zakonnymi metadami i srodkami adstojvać svaju hramadzianskuju hodnaść i kanstytucyjnaje prava na svabodu sumleńnia dy relihijnych pierakanańniaŭ». «My lubim Biełaruś, my — patryjoty svajoj krainy i mnohaje robim dla jaje kvitnieńnia», — hetkimi słovami skančajecca zvarot.
Niekalki tydniaŭ tamu Sajuz Evanhielskich chryścijanaŭ-baptystaŭ zajaviŭ pra niemahčymaść vykanańnia dyskryminacyjnych, na ich dumku, normaŭ novaha zakonu ab relihijach. Ciapier svajo słova skazali piacidziasiatniki. Kanflikt bolš nie vyśpiavaje. Jon užo narastaje pa śpirali.
Alaksiej Šein
