Hadavina śmierci słavienskaha pieśniara Franse Prešerna, 8 lutaha, adznačajecca jak nacyjanalnaje śviata paezii i źjaŭlajecca vychodnym dniom.
Pakul my spračajemsia, ci varta pierakładać pa-biełarusku «Hary Potera», u słavienskich kniharniach u dadatak da jaho možna nabyć proćmu pierakładaŭ sučasnych i staražytnych tvoraŭ. U dvuchmiljonnaj Słavienii ładzicca bieźlič festyvalaŭ. Słavienija spaznaje dla siabie Eŭropu, a Eŭropa ździŭlajecca Słavienii.
Paśla abviaščeńnia niezaležnaści ŭ 1991-m słaviency nie sumniavalisia ŭ svajoj prynaležnaści da Eŭropy. Ciapier, stojačy adnoj nahoj u EZ, jany pryjemna zakłapočanyja pošukam miesca ŭ supolnaj eŭrapiejskaj prastory. I dziejsnym srodkam abaznačeńnia «pasadu miž narodami» vystupaje kultura. Voś i Mižnarodnaja litaraturnaja sustreča paetaŭ, piśmieńnikaŭ i eseistaŭ «Vilenica» — padzieja ŭ vialikaj stupieni imidžavaja. I kab nia tolki siabie pakazać, ale j inšych da taho zaachvocić.
Zasnavany pry kancy 80-ch fest spačatku mieŭ dysydencki akcent i prachodziŭ u adnoj z samych hłybokich alpijskich piačor, ad jakoj i atrymaŭ nazvu. Chto-nichto z arhanizataraŭ pieršych sustreč, u časie jakich, na fonie ahonii imperyj, abmiarkoŭvaŭsia los Siaredniaj Eŭropy, vinavacić sučasnuju «Vilenicu» ŭ spaŭzańni da ŭzroŭniu kulturnaha turyzmu. Tvorcy daŭno nie abmiažoŭvajucca piačoraj, jakaja stała chutčej symbalem.
Poŭny varyjant artykułu hladzicie ŭ hazecie "Naša Niva".
Andrej Čyk
