Kali ja pračuŭ pra toje, što zdaryłasia, palez na palicy, na jakija ŭ apošnija hady zaziraju ŭsio radziej.
Technalohija, viedajecie, adbivajecca: staryja viniłavyja dyski słuchaju zusim redka. Padličyŭ: z dyskahrafii Česłava Niemena maju tych viniłaŭ ažno dziesiać. Ale heta daloka nia ŭsio, što zastałosia pa muzykantu. Zastalisia i ŭspaminy.
Pieršy ŭspamin: vichura polskaha bih-bitu, jakaja nakaciła na SSSR u druhoj pałovie 60-ch. Biezupynnyja hastroli ŭ Miensku «Čyrvonych hitar», «Trubaduraŭ», «Skaldaŭ»... Palaki tady zakryli saboj toje, što adbyvałasia ŭ moładzievaj muzycy dalej, za La-Manšam i akijanam. Bo jany byli tut, ich zapisy možna było zdabyć lahčej, čym zapisy anhielcaŭ ci amerykancaŭ, ź imi možna było paprostu pierahavaryć navat u «Jubilejcy» ź jaje dbajnaj achovaj. Niemena tady viedali ŭ nas z vystupaŭ nia stolki ź «Niebieska-Čarnymi», kolki z ułasnym hurtam «Akvarele». Dla samoha jaho heta byŭ krok napierad — ad vykanańnia zvyčajnych pioseniek da stvareńnia ŭłasnaha stylu. Jaho pieśnia «Dziwny jest ten Swiat» uzvarušyła ŭsiu Polšču, bo dazvoliła sa sceny, jakaja vyznačałasia pieravažna dla zabavy, na poŭny hołas (i jaki hołas!) zahavaryć pra rečy surjoznyja.
Poŭny varyjant artykułu hladzicie ŭ hazecie "Naša Niva".
Dźmitry Padbiareski
