Sumnaja viestka pryjšła z narveskaha Krystyjansandu. Pamior Karłas Šerman, jaki apošnija hady, z dapamohaj narveskaha PEN-centru, znachodziŭsia tam na lačeńni.
Narodžany ŭ dalokim Montevideo, Karłas Šerman, napeŭna, nia raz čuŭ ad svajho baćki pra jaho dalokuju radzimu Biełaruś. I, užo majučy za plačyma vučobu na žurnalista ŭ Buenas-Ajresie, paŭsotni hadoŭ tamu jon vyrašyŭ pajechać na baćkaŭščynu. Hišpanskaja mova była dla jaho faktyčna rodnaju, ale ŭ Biełarusi jon chutka zasvoiŭ i rasiejskuju, i biełaruskuju, choć da kanca žyćcia razmaŭlaŭ na hetych movach z pryjemnym akcentam. Doŭhi čas pracujučy ŭ mienskaj akademičnaj biblijatecy, Karłas Šerman hruntoŭna zaniaŭsia i teoryjaj litaratury, i praktykaj mastackaha pierakładu. U jaho pierastvareńni pa-hišpansku stali viadomy šmat jakija tvory Kupały, Kołasa, Kulašova, Karatkieviča, Bykava, Baradulina, Čyhrynava… Jon mieŭ dobryja asabistyja dačynieńni z Markiesam i staŭ pieršym pierakładčykam na rasiejskuju movu «Vosieni patryjarcha» (razam z Valancinam Tarasam) i «Nievierahodnaj historyi pra niavinnuju Erendziru…», što była ŭvasoblena im pa-biełarusku. Dziakujučy jaho niastomnaj pracy j z dapamohaj Ryhora Baradulina šedeŭrami biełaruskamoŭnaje paezii stali najlepšyja vieršy Federyka Harsija Lorki, Habryeły Mistral, Sesara Valjecha, Pabła Nerudy, Nikałasa Hiljena. Sam Šerman pisaŭ paemy i vieršy pa-hišpansku, publicystyku — pa-biełarusku i pa-rasiejsku.
Sa stvareńniem naprykancy 1980-ch hadoŭ Biełaruskaha PEN-centru jon, vybrany pieršym vice-prezydentam hetaj tvorčaj supołki, vyjaviŭ siabie j jak nieardynarny arhanizatar. Jahonymi namahańniami ŭ siaredzinie i kancy 1990-ch hadoŭ u Biełarusi byli arhanizavanyja kanhresy j kruhłyja stały ŭ abaronu svabody vykazvańnia i linhvistyčnych pravoŭ biełarusaŭ (pryhadajma j znakamity sudovy praces u abaronu klasyčnaha pravapisu, užyvanaha «Našaj Nivaj»). Apošnija hady, niahledziačy na ciažkuju chvarobu, jon uvieś čas cikaviŭsia tym, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, davaŭ karysnyja parady nam, maładziejšym kaleham. Byŭ čułym, intelihientnym čałaviekam.
Ciapier nam jaho budzie mocna nie chapać…
Lavon Barščeŭski
