«3000 šahov. Bałłady». Hrupa «Ciahni-šturchaj».
(p) «Vest Rekards-plus», 2005
Stylistyku albomu sami muzyki vyznačyli jak svojeasablivaje sučasnaje pračytańnie muzyki dla daŭniaha savieckaha kino. Takaja ich adkrytaść, ščyraść nia mohuć nie vyklikać pavahi i mnohaje adrazu staviać na svajo miesca.
Takim čynam, u tym, što robiać hetyja zvyčajnyja, viasiołyja mienskija chłopcy, niama asablivaj intryhi, niejkich zahadak i pretenzij na niešta niezvyčajnaje-asablivaje. Prostyja meladyčnyja piesieńki, nia nadta aryhinalnyja, ale raśpieŭnyja, u niečym navat zastolnyja, jakija, biezumoŭna, nie «zaviaduć» dansinhavuju aŭdytoryju, ale pry hetym buduć vielmi da miesca, skažam, u kampanii, jakaja, praśvietlena-čystaja, vyjšła z łaźni da nakrytaj palany, ci za siamiejnym stałom, dzie paśla ŭžyvańnia smačnych straŭ dy roznych napojaŭ duša prosić pieśni. Toj pieśni, jakuju mohuć razam zaśpiavać jak maładyja, tak i tyja, chto vychavany na «Kubanskich kazakach» i inšych «Vołhach-Vołhach».
U tym, što «Ciahni-Šturchaj» nie chavaje vytokaŭ svajoj tvorčaj krynicy, kaniečnie ž, prysutničaje adna chitrynka. Niezdarma ž takija pieśni hrupy, jak «Dal-čužyna», adrazu pačali paraŭnoŭvać z tym ślaźliva-patryjatyčnym popam, na jakim jašče doŭha budzie trymacca rasiejskaje «Lube».
Poŭny varyjant čytajcie ŭ papiarovaj i pdf-versii hazety "Naša Niva"
