50 radkoŭ redaktara
Amonaviec, jaki specyjalizujecca na zadušeńni apazycyi, nie zavahaŭsia ŭdaryć Śviatłanu Zavadzkuju ŭ tvar. Jon udaryŭ mirnuju demanstrantku — choć prava zabaraniaje jamu heta rabić. Jon udaryŭ u tvar žančynu, udavu, što straciła muža — choć hetaha nie dapuskaje maral. Ale my ŭsie razumiejem, što na Centralnaj płoščy nia zdaryłasia nijakaj anamalii. Adbyłosia toje, što za dziesiać hadoŭ adbyvałasia ŭžo tysiaču razoŭ. Toje, što stała normaj dla hetaj systemy. Normaj demakratyi. Normaj zakonnaści. Normaj staŭleńnia da inšadumcaŭ. Normaj staŭleńnia da žančyny. Da čałavieka ŭvohule. Prosta chtości z hetym nie sutykaŭsia, chtości nie zaŭvažaŭ, a na hety raz spravu zafiksavali telekamery . Heta naš čas, kali fihura na ekranie zdolnaja kiravać śvietam i rozumami. Vyklučycie televizar — i jaje niama. Na prykładzie ben Ładena hety fenomen tłumačyć Siarhiej Bohdan .
My svoj urok jeŝie po kartie učim,
No śnitsia nam ekzamien po nočam.
Vierš cytavaŭsia ŭ redakcyjnaj kaloncy «Biełarusi siehodnia» ŭ suviazi ź londanskimi teraktami. Ale ŭ vusnach aŭtara kalonki jon nabyvaje biełaruskaje hučańnie. Amonaviec naŭrad ci razumieje inšasensy. Jon słužyć panu viernie...
Žurnalistaŭ dziaržaŭnych ŚMI, jakija taksama słužać, u vypadku Zavadzkaj abaviazvaŭ nia tolki prafesijanalizm (značnaja padzieja, prablemnaje zdareńnie, haračy kadar), ale i žurnalisckaja salidarnaść, zvykłaja maralnaść urešcie. Ani słova. ANT adreahavała na vypadak z Zavadzkaj (jany jaho nie pakazali, viadoma) paviedamleńniem pra parušeńni pravoŭ čałavieka ŭ łatvijskich pastarunkach. Treba čuć hetaha dyktara. Jon kaža pra pastarunki ci «ašmiotki čałaviečych ciełaŭ» u londanskim metro ź intanacyjaj viadučaha pieradačy «Ŭ śviecie žyviołaŭ».
U Rasiei tym časam uzbudžanaja kryminalnaja sprava suprać eks-premjera Kaśjanava, ledź apošni vykazaŭ prezydenckija ambicyi i vystupiŭ z krytykaj Pucina.
