Sukupnaść usich źviestak ab Daniecku i Łuhansku dazvalaje zrabić adnaznačnuju vysnovu, što bolšaść nasielnictva abo čakaje ŭkrainskaje vojska, abo nie padtrymlivaje nivodzin z bakoŭ zbrojnaha kanfliktu. Mahčyma, što dla Ukrainy takaja vysnova vidavočnaja, adnak dla Rasii arhumienty na karyść hetaha amal nidzie nie ahučvalisia.
Navat u pieryjad samych vialikich pośpiechaŭ apałčeńnia prychilniki DNR i ŁNR nie mieli bolšaści. Refierendum byŭ praviedzieny nie va ŭsich rajonach Danieckaj i Łuhanskaj abłaściej. U tracinie rajonaŭ jon naahuł nie pravodziŭsia. Tam, dzie jon pravodziŭsia, u im uziało ŭdzieł vidavočna mienš za pałovu nasielnictva (zychodziačy z prostaj kolkaści vybarčych učastkaŭ). Paśla refierendumu amal va ŭsich haradach i pasiołkach dvuch abłaściej na dziaržaŭnych ustanovach zastalisia visieć ściahi Ukrainy – i heta nidzie nie vyklikała zaŭvažnaha supraćdziejańnia nasielnictva. Milicyja nie była razzbrojenaja i zachavała ŭsie svaje kantakty z Kijevam, atrymlivajučy navat zarpłatu adtul. Usia sudovaja sistema, sacyjalnaja słužba, municypalnyja i rajonnyja ŭstanovy zachavali svajo padparadkavańnie Ukrainie.
Narodnych revalucyjaŭ nie adbyłosia. Uvieś biznes praciahnuŭ płaciažy ŭ miascovyja i fiederalny biudžety, choć hetyja płaciažy i skaracilisia. Samaabvieščanyja respubliki nie stvaryli ni pracazdolnaha ŭrada, ni rajonnych i municypalnych strukturaŭ. U ich navat nie było sproby arhanizavać miascovaje padatkaabkładańnie, jak heta pryniata va ŭsich dziaržavach. Byli tolki sproby vymahalnictva najaŭnych hrošaj. Dziaržbank tak i nie byŭ stvorany, tamu ŭsie piensii i zarpłaty dziaržsłužboŭcaŭ płaciŭ Kijeŭ.
U apałčencaŭ zastavalisia tolki ichnyja aŭtamaty. Nasielnictva nie mahło nie razumieć, što pierad imi prosta ŭzbrojenyja atrady i nie bolš za toje. Apałčency jašče ničoha nie pabudavali, ničoha nie stvaryli. Miascovyja naviny pieradajuć tolki pra vybuchi mastoŭ i čyhunačnych šlachoŭ. Nijakich stvaralnych navinaŭ nie pieradajuć navat apałčenskija ŚMI. Tolki vajna abo abvinavačvańni ŭ adras Ukrainy.
Kolkaść apałčencaŭ z samaha pačatku zusim nie adpaviadała vypadku narodnaj vajny. Pra niežadańnie miascovaha nasielnictva vajavać havaryłasia ŭ stanie samich apałčencaŭ ŭžo nieadnarazova. Pry hetym my ŭsie stalisia śviedkami šmatlikich prykładaŭ takich pachavańniaŭ zahinułych apałčencaŭ, jakija ŭskosna śviedčać pra toje, što zahinuli nie žychary Danbasa (pachavańni pry adsutnaści svajakoŭ, vialikaja kolkaść niezapatrabavanych ciełaŭ, vyvaz ciełaŭ ŭ Rasiju, niazdolnaść miascovych žycharoŭ apaznać cieły).
Kolkaść prysutnych na demanstracyjach u padtrymku DNR i ŁNR taksama zusim nie adpaviadała situacyi masavaj narodnaj padtrymki. Navat niekalki tysiač udzielnikaŭ mitynhu ŭ Daniecku razam z tymi, chto sumniavaŭsia, i cikaŭnymi – heta zanadta mała jak dla ŭsioj Danieckaj vobłaści, tak i dla vobrazu abłožanaj krepaści. Vielmi krytyčny pohlad na sieparatyzm ŭziało i bolšaść miascovych ŚMI, a bo jany jak zaŭsiody zaležać ad svaich čytačoŭ.
Usio heta dazvalaje zrabić vysnovu, što bratazabojčaja vajna nabližajecca da svajho zaviaršeńnia, a adstupleńnie apałčencaŭ z Słavianska i Kramatorska pakazvaje, što taki zychod akazvajecca najlepšym dla ŭsich bakoŭ. Spadziajusia, što apałčency nieŭzabavie zrazumiejuć, što padniać narodnaje paŭstańnie im nie ŭdałosia, niahledziačy na vializnuju vajskovuju i kadravuju dapamohu Rasii. Zamiest hetaha jany nastroili suprać siabie ŭsiu Ukrainu i ŭsiu suśvietnuju supolnaść. Nie dapamahli nijakija samyja daskanałyja technałohii ŚMI pa ačarnieńni bratniaj dziaržavy, kultury, movy, historyi. Usio zło i ŭsia čarnata rasijskich ŚMI nie zmahli pierakanać nasielnictva Danbasa, što ich nibyta iduć zabivać fašysty.
Budziem spadziavacca, što tyja, chto raspačaŭ vajnu napadami na vajskovyja častki i zachopami adździełaŭ milicyi i dziaržaŭnych budynkaŭ, zrazumiejuć, jaki strašny hrech jany ździejśnili i praciahvajuć ździajśniać. Bo suprać ich iduć ukraincy i rasiejcy, jakija spačatku ŭvohule nie źbiralisia vajavać. Navat samyja vajaŭničyja ź ich na Majdanie nie mieli naahuł zbroi, kali išli na ŭzbrojenych pa apošnim słovie techniki siłavikoŭ. Ukraincy nie zbrojaj ździejśnili revalucyju, bo zbroi ŭ ich było ŭ 50 razoŭ mieniej, čymsia ŭ siłavikoŭ, kali jana ŭvohule ŭ ich była. Nie ŭkraincy pačali vajnu. Jaje pačali siłaviki na Majdanie, a zatym našyja rasiejskija apałčency, jakija chutčej za ŭsio i nie apałčency zusim. My raspačali hetuju najniespraviadliviejšuju vajnu. Nam jaje i zakančvać. Kali my sami nie pryznajem svaju maralnuju parazu, to nas pakaraje Hospad. Kara Božaja pryjdzie abaviazkova.
Apałčencam treba jak najchutčej pakinuć Ukrainu, jak jany pakinuli Słaviansk. Tam zastaniecca mnostva źniaviečanych ciełaŭ našych suhramadzian ŭ vajskovaj formie i mnostva pałonnych. Nie treba pamnažać ich lik. Ich i tak vielmi šmat. Niachaj chutčej nastupić mir. A nam jašče doŭha treba budzie zahładžvać svaju vinu pierad braterskim narodam, abyłhanym, padvierhnutym našaj ahresii i nianaviści. Nam treba budzie zahładžvać hetuju vinu nie tolki na słovach, ale i na spravie. A tyja, chto raspalvaŭ heta bratazabojstva, chłusiŭ, paklopničaŭ, zabivaŭ – tyja syduć. Bo ich pakaraje Hospad. I chutka my pabačym Jahonuju śviatuju volu.
