Kandydat u prezidenty Taćciana Karatkievič ličyć, što pieramieny ŭ Biełarusi niepaźbiežnyja. «Pahladzicie vakoł: usio pamianiałasia za 20 hadoŭ akramia ŭłady. Siońnia narod i kraina pieraraśli svaju ŭładu», — zajaviła jana padčas svajho druhoha pieradvybarnaha vystupleńnia pa telekanale «Biełaruś-1» 24 vieraśnia.
«Dziaržaŭnaja mašyna ŭzoru 1996 hoda hłuchnie, nie pracuje ŭ 2015 hodzie, značyć, pryjšoŭ čas i jaje źmianiać. Ułada pavinna być nie tormazam, jak ciapier, a ruchavikom raźvićcia, jak budzie pry novym prezidencie», — padkreśliła kandydat u prezidenty.
Siońnia, adznačyła Karatkievič, «vielmi šmat chto ŭ krainie ledź-ledź kancy z kancami zvodziać». «Biełaruś pryjšła da takich zarpłat tamu, što pierastała raźvivacca. Prynamsi apošnija hadoŭ dziesiać. Kraina spyniłasia, ale dziakujučy žyćciu ŭ doŭh hetu prablemu ŭdavałasia ŭtojvać», — skazała jana.
«Viertykal» ułady «navat siońnia, u 2015 hodzie, faktyčna ŭsio jašče znachodzicca ŭ dalokich 90-ch», skazała kandydat u prezidenty. «Mnohija z prablem, jakija stajać zaraz pierad ekanomikaj, — hetyja prablemy mienavita adtul, z zaŭčora, ale jany nie vyrašanyja i dahetul. Heta — zaniataść, madernizacyja pramysłovych pradpryjemstvaŭ, sacyjalnaja abarona hramadstva. Ja sama bačyła, kali pracavała ŭ Leninskim vykankamie Minska, jak biaruć staryja płany i pierabivajuć ich na nastupny hod. I tak štohod. Z takim padychodam my daloka nie pojdziem, a prosta asudžanyja taptacca na miescy i viečna adstavać», — zajaviła Karatkievič.
Pavodle jaje słoŭ, kab viarnuć u Biełaruś hodnyja zarpłaty, nieabchodna «zrabić krok napierad, pačać mirnyja pieramieny». «Dać volu aktyŭnamu, pradprymalnamu čałavieku, jaki choča i moža pracavać na ziamli, na zavodzie, umieje arhanizoŭvać vytvorčaść ci akazvać pasłuhi. Treba dać mahčymaść ludziam adkryvać svaju spravu i samastojna zabiaśpiečvać siabie. Pracavać na siabie, a nie na čužoha dziadźku ci čynoŭnika. Jak prezident, ja budu padtrymlivać takich ludziej, jany — sol ziamli i ruchajučaja siła luboj ekanomiki. Mienavita pryvatny siektar vyviedzie našu krainu z kryzisu i zabiaśpiečyć pracoŭnymi miescami, jak heta adbyłosia ŭ mnohich krainach», — skazała Karatkievič.
«My asłabim chvatku dziaržavy na našym horle, — paabiacała jana.
— Čym mienš mahčymaściaŭ u čynoŭnika ŭmiešvacca, kahości karać śmierciu, a kahości miłavać, kamuści davać mahčymaści, a kamuści nie — tym vyšejšaja kankurencyja ŭ ekanomicy, nižejšaja karupcyja ŭ dziaržaparacie i bolš hrošaj u biudžecie».
