Śpiavała noč piaščotnaju hitaraj,
maja samota — nočy pieraliŭ,
ni kłopat nie ćvialiŭ,
ni smutak nie paliŭ —
sinieła noč, zrabiŭšysia hitaraj,
hučaŭ jaje piaščotny pieraliŭ.
I ad ziamnych paloŭ da cichich zoraŭ
dryhotka ŭznosiŭsia za zykam zyk,
i pramianisty liŭsia krasavik,
i prahavita vioŭ ja hukam lik.
Viasna kvitnieła ŭ trapiatańni zoraŭ,
duša maja liłasia ŭ krasavik.
Pavietra saładzieła, i viasnoj
ciapłom hustym sahrełasia ziamla.
Zrabiŭsia ja ščaślivym spakvala,
pryniaŭšy cišyniu majho žylla,
imknuŭ u dal, zachopleny viasnoj,
i lubaj mnie była maja ziamla.
(Pierakłała ź idyša Hanna Jankuta)
***
Izi Charyk byŭ zabity savietami 29.10.1937 razam ź dziasiatkami tysiač inšych pradstaŭnikoŭ biełaruskich elitaŭ.
wikipedia.org
0
0
0
0
0
0
