Andrej Skurko, jaki byŭ hałoŭnym redaktaram «Našaj Nivy» ŭ 2006—2017 hadach.
Dniami zdaŭ 11-hadovuju vachtu Andrej Skurko. Na pasadzie hałoŭnaha redaktara NN jaho źmianiŭ Jahor Marcinovič.
Hetyja 11 hadoŭ Skurko było niaprosta. Byli i pieratrusy ŭ redakcyi i doma, i papiaredžańni ad Mininfarma, i sudy, i inšyja «preleści». Skurko zaŭsiody ŭ takich situacyjach byŭ na piarednim krai. I zaŭsiody ŭmieŭ pavodzicca hodna, nikoli nie tušavaŭsia, a pry patrebie ŭmieŭ i pastavić na miesca čynadrała, jaki zarvaŭsia.
Čamuści zapomniłasia.
Paśla vybuchu ŭ mietro ŭ Minsku «NN» akazałasia samaj apieratyŭnaj i ź pieršych chvilin stała infarmavać čytačoŭ pra padzieju. Zrabiła ŭnikalnyja videa ź miesca padziej.
Na nastupny dzień pa niejkaj inšaj patrebie zvaniu ŭ redakcyju da Skurka.
— Jon nie moža padyści da telefona. Da nas pryjšli kadebisty, patrabujuć ad jaho źniać materyjały z sajtu, — adkazali mnie, voś nie pamiataju ŭžo chto.
Tut da mianie praz trubku pačynajuć danosicca huki razmovy na pavyšanych tanach.
— Heta jany na jaho tak kryčać?!
— Nie, heta jon na ich tak kryčyć, — patłumačyli mnie.
Taki jon, naš Andrej Hienadźjevič.
Śviežaha pavietra tabie, Andrej, i dalejšaha vysokaha palotu — spakojnaha, volnaha.
