«Zakonapasłuchmiany hramadzianin», bajavik/trymcieńnik, ZŠA, 2009 h., 122 chv., rež. — Hary Hrej.
U jaho zabivajuć žonku i dačku. Dačakaŭšysia prysudu, jaki vyrak zabojcu na minimalny termin, jon vyrašaje uchojdać złačyncu. Luta, adkryta. Jon usio vydatna spłanavaŭ i budzie praciahvać karać usiu sparalušavanuju sistemu pravasudździa. Palicyjanty tymčasam čuchajuć patylicu: jak im spynić zabojcu, jaki ŭžo za kratami?
Ščaślivaja zorka brytanskaha aktora Džerarda Batlera, zdajecca, uzyšła. Paśla roli cara Leanida ŭ «300 spartancach» i simpatyčnaha bandziuka-niaŭdaku u haj-ryčyŭskim «Rakienrołščyku», šatłandski strałok Batler narešcie dasłužyŭsia da paŭnakroŭnaj hałoŭnaj roli. Ale ci ŭ čas? Nam abiacajecca jašče adno vybuchovišča pa poŭnaj prahramie. Zabojčyja pahoni i kryviepralitnyja sceny zabiaśpiečanyja. U ahoń stvaralniki padkidajuć ščepć revalucyjnaści i sacyjalnaj vastryni «Bajcoŭskaha kłuba». Jość, jość momanty, dzie chočacca kryknuć na znak zhody z kožnym vykryvalnym słovam, ale tolki na drobku siekundu, bo potym usio zahłyblajecca ŭ kirunku drymučaha, zajadajemaha čypsami, trylera.
Asabliva rekamiendavana dla tych lubić niespadziavany vyhin siužetu i vybuchi źnianacku. U-uch!, prabačcie, E-ech…
