Na 79-m hodzie pajšoŭ z žyćcia Viačasłaŭ Stanišeŭski, staršynia Mienskaha haradzkoha adździaleńnia hramadzkaha abjadnańnia «Biełaruskaja asacyjacyja achviaraŭ palityčnych represij», aŭtar šmatlikich knih i artykułaŭ pra represii, raskułačvańnie, kandydat techničnych navuk, jaki šmat hadoŭ vykładaŭ u Technalahičnym universytecie.
Baćki Viačasłava Stanišeŭskaha jašče da jahonaha naradžeńnia ŭ liku pieršych zamožnych sialanaŭ byli raskułačanyja ŭ 1930 hodzie i ź pieršym ešalonam nakiravanyja ŭ horad Kotłas Archanhielskaj vobłaści. Viačasłaŭ Stanišeŭski naradziŭsia ŭ 1932 hodzie na specpasialeńni Makarycha ŭ Archanhielskaj vobłaści. Kali jamu byŭ adzin hod, jon straciŭ baćku, za adzin tydzień u Makarysie zahinuli try jahonyja braty…
Žurnalist i vydaviec Jarasłaŭ Čapla ŭžo ŭ 1990-m naviedaŭ kraj, dzie zahinuli tysiačy biełarusaŭ, napisaŭ pra heta šmat artykułaŭ i knihu:
«Z rodnaj ziamli ni za što zabranyja, vyviezienyja ŭ čužy kraj, dzie byli hałodnyja, chałodnyja… Vyžyli, viarnulisia. I tut, pa-rasiejsku kažučy, byli «izhojami», i ŭsio heta treba było vytrymać, treba było pieranieści… Metaj svajho žyćcia ŭžo paśla viartańnia jon pastaviŭ zachavać u ludziach pamiać ab tym, što jon pieranios, što pieraniesła ŭsio jaho pakaleńnie».
Los źlitavaŭsia nad siamjoj Stanišeŭskich, i, dziakujučy miascovym žycharam Poŭnačy, Viačasłaŭ zastaŭsia ŭ žyvych i praciahnuŭ dynastyju talenavitaha, pracavitaha rodu Stanišeŭskich pa baćku i Ŭłaščykaŭ pa maci. Raspaviadaje ziamlačka i kaleha Stanišeŭskaha pa hramadzkaj dziejnaści Zinaida Tarasievič:
«Z hetaha rodu vyjšli 2 daktary navuk, 9 kandydataŭ navuk, siarod ich i Viačasłaŭ Mikałajevič Stanišeŭski. Pracujučy ŭ Technalahičnym instytucie, jon jak daśledčyk, vykonvajučy svoj hramadzianski, prafesijny abaviazak, paralelna zaniaŭsia vielmi karysnaj, unikalnaj spravaj — sabraŭ radasłoŭnaje dreva svajho rodu až da 11-ha pakaleńnia. Sa 123 čałaviek rodu Stanišeŭskich 116, a heta značyć — 94,3%, byli represavanyja. A z rodu Ŭłaščykaŭ — 60% zahinułych prychodzicca na palityčny teror i 40% — na Druhuju ŭsiaśvietnuju vajnu.
Viačasłaŭ Stanišeŭski napisaŭ knihi «Radasłoŭnaja Stanišeŭskich», «Radavod siamji Ŭłaščykaŭ», «Bol skroź hady». Na praciahu apošnich 10 hadoŭ ačolvaŭ Mienskaje haradzkoje adździaleńnie hramadzkaha abjadnańnia «Biełaruskaja asacyjacyja achviaraŭ palityčnych represij». Jon nie prapuściŭ nivodnych «Dziadoŭ», nivodnaj tałaki ŭ Kurapatach. Uzhadvaje žurnalist i vydaviec Jarasłaŭ Čapla:
«Kali ja pisaŭ knihu pra raskułačvańnie na Biełarusi, jon mnie vielmi dapamoh. I navat taki fakt cikavy ja vykarystaŭ, što jon, kali pačaŭ zajmacca vyvučeńniem svajho radavodu, vyśvietliŭ, što pa linijach maci i baćki achviarami stalinskich represij stali 150 čałaviek. Heta ŭ adnoj siamji. I heta ž hienafond nacyi! Jon byŭ vielmi intelihientnym, vielmi spakojnym čałaviekam, nie mitynhovym. Ale rabiŭ usio, kab dapamahčy. Kali ja źviarnuŭsia da jaho pa dapamohu jak da śviedki raskułačvańnia, jon źviazaŭsia z Kotłasam, z Archanhielskam, znajšoŭ ludziej, jakija mnie telefanavali, davali infarmacyju, sustrakali mianie ŭ Kotłasie, vazili i raskazvali. Jon byŭ nia tolki zacikaŭleny, ale i vielmi kantaktny. Jon pisaŭ u mnohija hazety, i jahonyja natatki drukavali, tamu što jon pisaŭ žyva, cikava…
Vielmi škada, što nia sieli my ź im, nie začynilisia na niekalki sutak. Jon by šmat paraskazvaŭ, z adnych jahonych raspoviedaŭ knižka vyjšła b. Viečnaja pamiać…»
Viačasłaŭ Stanišeŭski pachavany na Paŭnočnych mohiłkach. U jaho zastalisia darosłyja dzieci — syn Ivan i dačka Maryna, jakija praciahvajuć spravu baćki.
