Jak śćviardžajuć, jon adbyŭsia ŭ rajonie vioski Citaŭki pad Babrujskam. Jak piša hazieta «Mohilevskije viedomosti», źjava była zafiksavanaja ŭ adzin ź lipieńskich dzion.
Vidavočcy kažuć, što ŭsio vakoł rezka paciamnieła, sonca zakryłasia pyłavoj chmaraj. Ad śmierča išoŭ ledziany choład. Słup pavietra ŭźniaŭ i pieranios na inšaje miesca niekalki vałunoŭ vahoj kala tryccaci kiłahramaŭ. Zatym tarnada pieramiaściŭsia da lesapasadki, złamaŭ niekalki drevaŭ i źnik.
Pieršy ŭ historyi zafiksavany tarnada ŭ Biełarusi? Nie fakt. Vartych davieru fotaŭ niama, nie znojdziena i peŭnych materyjalnych śladoŭ źjavy. Moža, ludzi prosta zbłytali tarnada sa zvykłym urahanam.
Tarnada charakternyja dla terytoryj, na jakija upłyvaje vilhotny trapičny klimat. Što ich vyklikaje — da kanca nie jasna. Słup, jaki niščyć i usmoktvaje ŭsio, što sustrakaje na šlachu, utvarajuć pavietranyja masy, jakija ruchajucca z roznaj chutkaściu na roznaj vyšyni. Kab razabracca ŭ miechaniźmie ŭtvareńnia detalna, treba trapić usiaredzinu słupa. Amierykanskija navukoŭcy raspracoŭvajuć dla hetaha śpiecmašynu, nakštałt tanka, ale dastatkova chutkuju, kab dahnać tarnada. Chutkaść jaho ruchu — 40–65 km/h.
