Žurnalist «NN» prajšoŭsia pa abmieńnikach u centry stalicy.
«Dalaraŭ niama, jeŭra jość», — kaža supracoŭnica «Biełarusbanka» na praśpiekcie Niezaležnaści. «Kolki?» — «Dziesiać».
Jana adčyniaje siejf, u jakim adzinoka lažyć kupiura ŭ dziesiać jeŭra. U inšych kasach niama navat takoj sumy.
U bankach źjaŭlajucca niečakanyja techničnyja pierapynki — u hety samy čas la dźviarej źjaŭlajecca čarha, ludzi spadziajucca, što paśla pierapynku valuta źjavicca.
Niekatoryja abmieńniki ŭvohule zakrylisia — u CUMie adzin zakryty na ramont, na inšym («Technabank») visić napisanaja ad ruki papierka: «Abmieńnik nie pracuje».
U kramie «Elektrasiła» ŭ abmieńniku «Minskaha tranzitnaha banku» zaŭždy byŭ samy lepšy kurs, prynamsi, tak ličyli žychary centra horada. Ciapier ad abmieńnika zastałasia tolki šylda, sam jon zakryty ladoŭniami, jakija raniej stajali pobač ź im.
U «Biełrasbanku» valuty taksama niama, ale čarha staić — kožny novy naviedvalnik adrazu pytajecca, ci jość u banku dalary. Toj, chto ŭ dadzieny momant staić la kasy, atrymlivaje admoŭny adkaz, čarha razychodzicca. Zastajecca para čałaviek — jany siadziać u fatelach i hartajuć bankaŭskija praśpiekty: čakajuć, kali valuta źjavicca.
«Fransabank» vystaŭlaje tabličku «valuty niama», ale ludzi stajać la kasy ŭ čakańni, kalichto-niebudź pryjdzie jaje zdać. Da hetaha jany bolš za hadzinu čakali skančeńnia pazapłanavaha pierapynku.
