Brejvik tolki naškodziŭ kaštoŭnaściam, za jakija nibyta vystupaje 39

«Bravy vajar-kryžanosiec» Andres Bierynh Brejvik zrabiŭ mocny vybuch pierad domam urada svajoj krainy, a potym uziaŭ dy pierastralaŭ amal dzievianosta biezabaronnych padletkaŭ tolki za toje, što jany byli pradstaŭnikami inšaj palityčnaj płyni, čym jon.

Jakim by chryścijaninam i kansiervataram pa palityčnych pierakanańniach siabie ni nazyvaŭ hety čałaviek, ale ŭčyniŭ jon vielmi pa-stalinsku.

U sučasnym śviecie čaściakom vajujuć nie suprać inšych takich sama vajaroŭ, a suprać cyvilnaha nasielnictva. Što nacysty z kamunistami, što isłamisty, što ciapier hety frustravany antyisłamist Brejvik.

Hety vypadak pavinien navučyć nas, što

jak Brejvik nie źjaŭlajecca reprezentatyŭnym pradstaŭnikom jeŭrapiejskich pravych libierałaŭ i kansiervataraŭ, tak i Al-Kaida nie źjaŭłajecca reprezentantam usiaho isłamu

(chacia ŭ siłu roznych pryčynaŭ jana i karystajecca značna bolšaj maralnaj i materyjalnaj padtrymkaj u isłamskim śviecie, čym nieanacysty albo samotniki-admarozki kštałtu Brejvika).

Durni jość z usich bakoŭ. I lišnie kazać, što jak Novy Zapaviet vystupaje suprać hvałtu («palubi voraha svajho»), tak i Karan całkam dazvalaje i absalutna mirnuju interpretacyju (pahatoŭ što chryścijanie, u adroźnieńnie ad niaviernikaŭ, tam nie razhladajucca ŭ jakaści vorahaŭ u pryncypie).

Vidavočna, što metaju terakta byŭ raspaŭsiud i praciahnieńnie ŭvahi da napisanaha Andersam Brejvikam naiŭnavataha manifiesta.

Kryvavy Brejvik moža zrabicca hierojem tolki dla kupki takich, jak jon sam, internetnych «batanikaŭ»-marhinałaŭ ź niaŭdałym pryvatnym žyćciom — ale

ŭ vačach šyrokaj hramadskaści ciapier źjaviłasia sapraŭdnaje «ultraprava-nieanacysckaje pudziła», jakoha leva-mejnstrymavaja zachodnija ŚMI pierad hetym tak i nie zdoleli źlapić z hałandskaha palityka-libierałaHierta Vildersa, «biełakuraj biestyi» Ajan Chirsi Ali, niamieckaha bankira (člena Sacyjał-demakratyčnaj partyi!) Tyła Saracyna ci amierykanskaha libiertaryjanskaha ruchu «Tea Party Movement».

Kansiervatary ŭžo vymušanyja apraŭdvacca, a nielubimaja mańjakam Brejvikam lavica mižvoli atrymała arhumienty ŭ svaju skarbonku.

Lepš by Brejvik, zamiest taho, kab žyć z mamaj, ažaniŭsia i hadavaŭ by dziaciej...

Žach u Osła jašče raz nahadaŭ: zładziejstva nie maje miežaŭ, u tym liku ideałahičnych.

Aleś Čajčyc

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH