Paśla masavych demanstracyj ministra sielskaj haspadarki Vensana zvalniajuć. Vensan hublaje dziaržaŭny pałac, ad jaho sychodzić paluboŭnica-marnatraŭka, a ŭ jahonaj kvatery atabaryłasia afrykanskaja chieŭra na čale ź biełym dachadziahaju.
Ale ciapier u hieroja jość čas katacca na rolikach, hrać na pijanina, hnać samahon – i bankietavać ź siabrami.
Nas ekranie samo žyćcio – trahikamičnaje, liryčnaje, pjanieńkaje, z kudłatymi siabroŭkami, śpievami i Mišelem Pikali ŭ roli matuli hieroja (bliskučy aptymistyčna-hrateskny vobraz). Sam Iasielijani syhraŭ rolu adnaho z zastolnych siabroŭ; karcina prasiaknutaja cichaj mudraściu hruzinskaha režysera.
Čyny, pasady, šykoŭnyja klajnody – tolki šum. Samaje hałoŭnaje – čałaviečyja poviazi j dušeŭnaja prystutnaść u chutkapłynnym časie. Miłyja nieabaviazkovaści viaduć rej na hetaj biasiedzie.
Naprykancy karciny cykl zaviaršajecca. Novaha ministra taksama adpraŭlajuć u adstaŭku; usie žančyny viačerajuć u sadzie; paśla vosieni budzie zima. I tolki Atar Iasielijani zdolny pakazać fatalnaść sychodu z mudrym liryzmam i piaščotaju paŭnakroŭja.
Sady ŭvosień (Jardins en automne)
Francyja, 2006, kalarovy, 115 chv.
Režyser: Atar Iasielijani
Roli vykonvajuć: Sieveren Błanše, Žakint Žakie, Mišel Pikali, Atar Iasielijani, Lili Łavina, Deni Łamber, Sałamie Bielin-Mchieidze
Žanr: Trahikamedyja-prypavieść
Adznaka: 7,5 (z 10)
