Biełaruś — kananičnaja terytoryja leninizmu.
Razumieješ heta, kali hladziš na raściažki, jakija źjavilisia nad praspektam Skaryny ŭ Miensku napiaredadni čarhovaj hadaviny kastryčnickaha pieravarotu 1917 hodu, — «7 listapada — 84-hodździe Vialikaj Kastryčnickaj revalucyi». Navat u Rasiei, dzie hetaja revalucyja źjaŭlajecca častkaj nacyjanalnaj historyi, dzień 7 listapada daŭno atrymaŭ novuju, volnuju ad idealohii nazvu. U Biełarusi ž, zdajecca, čas spyniŭsia. Ale tolki zdajecca, bo, kab zrazumieć fenomen biełaruskaha leninizmu, niedastatkova zvarotu tolki da histaryčnych ci idealahičnych katehoryj. Chadu historyi nielha spynić. Užo 13 hadoŭ nie isnuje Savieckaha Sajuzu, u biełaruskich škołach dzieci vyvučajuć zusim inšuju historyju pa inšych padručnikach, u jakich užo jość raździeły, pryśviečanyja najnoŭšaj historyi — historyi niezaležnaj Biełarusi. Idealohija taksama źmianiłasia, pryčym na dziaržaŭnym uzroŭni. Ale va ŭsioj Biełarusi nadalej stajać na płoščach pomniki Leninu, a vulicy nosiać jaho imia. Pryčyny žyvučaści leninskich symbalaŭ — u kulcie jahonaj asoby, jaki byŭ stvorany vakoł jaho, kulcie sapraŭdy relihijnym pa svajoj sutnaści.
Poŭny varyjant čytajcie ŭ papiarovaj i pdf-versii hazety "Naša Niva"
Aleś Trafimienka
