Здаецца, самі «прайдзісветаўцы» не звярталі ўвагі на тое, што назва іх
«ПрайдзіСвет» стаў для беларускамоўнага асяроддзя такім сабе «Ролінг Стоўнам» у галіне перакладной літаратуры. Дзе яшчэ можна ўбачыць адначасова пераклады Жадана, Хармса, По, Конан Дойла і прамову Мялешкі на трасянцы?Калі б «ПрайдзіСвета» не было, яго варта было б выдумаць.
Але проста напаўняць сеціва перакладамі — нецікава, і каб разнастаіць не толькі літаратурнае, але і рэальнае жыццё сваіх чытачоў, «прайдзісветы» прыдумалі штогод абіраць найлепшага перакладчыка ў трох намінацыях: найлепшыя пераклад прозы, найлепшы пераклад паэзіі, а таксама найлепшы з перакладчыкаў-«прайдзісветаў» за год.
Тыя, хто сёння завітаў у кнігарню «логвінаЎ», даведаліся першымі, хто з
Спачатку ўшануем пераможцаў:
Празаічны пераклад — Алеся Башарымава за кнігу Туве Янсан «Капялюш чарадзея».
Паэтычны пераклад — Марыя Мартысевіч за перакладныя вершы з кнігі «Амбасада» і пераклады Веніяміна Блажэннага.
«Прайдзісветам» года стаў Антон Францішак Брыль за пераклады паэзіі з лаціны і польскай.
Не ўсе тыя, хто трапіў у
Затое, два з трох пераможцаў на імпрэзу трапілі і зачыталі «пераможныя» пераклады: Марыя Мартысевіч — «Перавагі акупацыйнага рэжыму» Жадана, а Алеся Башарымава — урывак з «Капелюша» Янсен.
Як і летась, імя пераможцы ў галіне прозы абвяшчаў Аляксандр Фядута, які сёлета з’явіўся у кнігарні ў вобразе мумій троля, і выканаў песню ўласнага сачынення на мелодыю «Вы шуміце, бярозы».
Трэба заўважыць, што выбар у журы быў насамрэч цяжкім — складана не ўганараваь Сяргея Шупу за бліскучы пераклад «Сараеўскага Мальбара» Міленкі Ергавіча, ці Ігара Скрыпку з Купалаўскага тэатра за пераклад п’есы Ежы Шаняўскага і паэзіі Юльяна Тувіма.
Тым не менш, шкада, што