Los biełarusaŭ Padlašša važny jak znak. Kali skivicy polskaj biurakratyi razžujuć i vyplunuć ich, tady ŭsie našy spadziavańni na Eŭropu marnyja.
U Polščy adzin za adnym uźnikajuć «kamitety salidarnaści ź Biełaruśsiu». Ź Biełaruśsiu, biaskonca dalokaj ad siaredniaha palaka, pa vulicach jakoj hojsajuć biełyja miadźviedzi i biełaruskija šavinisty, z hameryčnym rohatam pajadajučy trupy biezabaronnych palakaŭ i zapivajučy ich biarozavikam.
I ŭ toj ža čas u Biełastoku praciahvajecca praces nad siabrami Prahramnaj rady biełaruskaha tydniovika «Niva». Biełastockija biełarusy palakam bližejšyja, ale j ciažejšyja. Uparta raspuskajucca čutki, nibyta jany prysvoili sabie častku ŭradavych datacyj. Nasamreč kradziažu abo «adkatu», jak pryznaje i prakuratura, nie było. Zahnanyja ŭ kut biurakratyčnaj marudlivaściu ŭ vydzialeńni datacyi, vydaŭcy musili «raściahnuć» reštu hrošaj na čarhovy finansavy hod, zamiest taho kab spynić vychad hazety i čakać rašeńnia «źvierchu». Za heta i papłacilisia.
Dzieviaci z adzinaccaci siabroŭ Prahramnaj rady prapanavali častkovaje prypynieńnie spravy z vypłataj adnosna nievialikaha štrafu i hadavym vyprabavalnym terminam. Takaja ździełka całkam układajecca ŭ polskaje zakanadaŭstva. Ale, ryzykujučy stracić značna bolš, usie «złačyncy» ad ździełki admovilisia, nastojvajučy na poŭnym apraŭdańni ŭsich. Ciapier budzie novy sud.
Jak staviacca da biełastockaj spravy polskija palityki? Možna było b zhulać «na kantraście»: u Biełarusi Sajuz palakaŭ dažyvaje apošnija dni, jaho aktyvisty čakajuć represij, pašytych, jak dobry kaścium, indyvidualna na kožnaha, a nie pramysłova-adnolkavych, jak u Polščy. Zdavałasia b, ciapier idealnyja ŭmovy stvaryć sabie doŭhaterminovuju reputacyju, prajaviŭšy miłasernaść dy skamandavaŭšy złosnym sabakam «Fu!». I tady ŭžo hladzieć na biełaruskija ŭłady z zasłužanym pačućciom maralnaj pieravahi. Ale vyhladaje, što polskim uładam bližejšaja lohika vendety, «symetryčnaha adkazu», «voka za voka».
Pakazalna, adnak, što biełaruskaja dziaržaŭna-prapahandysckaja mašyna nie ŭchapiłasia za hetuju spravu. Vidać, heta instynkt samazachavańnia: chaj sabie i palaki, i imperyjalisty, ale jak dušać nośbitaŭ biełaruskaj movy i biełaruskaj śviadomaści, to robiać «abjektyŭna karysnuju» spravu. Dziela hetaha možna časova pastupicca i antypolskaj rytorykaj. Hetaksama razvažaŭ Stalin, spyniŭšy ŭ 1944 h. nastup na Varšavu, kab dać niemcam razhramić polskaje nacyjanalnaje paŭstańnie. Značycca, našy ŭłady sapraŭdy dobra zasvoili ŭroki vajny. Značycca, jany sapraŭdy ŭmiejuć dumać stratehična, nia horš za kramloŭskaha horca. U adroźnieńnie ad nas. Tamu jany ŭvieś čas i pieramahajuć.
Los biełarusaŭ Padlašša važny jak znak. Kali biaźlitasnyja skivicy polskaj biurakratyi razžujuć i vyplunuć ich, tady ŭsie našy spadziavańni na Eŭropu marnyja. Zaniataja lehalizacyjaj homaseksualnych šlubaŭ, eŭtanazii, ckavańniem «Nivy», pieranosam vytvorčaści ŭ Kitaj (kab svaje bejbusy nia peckali ruk anijakaj pracaj), padrychtoŭkaj pierahałasavańnia referendumaŭ pa eŭrakanstytucyi až da «słušnaha» vyniku, vykreślivańniem z hetaj kanstytucyi ŭsialakich zhadak pra chryścijanstva, Eŭropa zdoleje dapamahčy tolki niekatorym z nas. Tym, chto zapluščyć vočy na realnyja prablemy — jak biełarusaŭ Polščy, tak i samoj Biełarusi — i budzie biaskonca-biessensoŭna paŭtarać liberalnyja mantry, liśliva zazirajučy ŭ vočy zachodnim surazmoŭnikam.
