Hanna Šadryna, byłaja žurnalistka «Savieckaj Biełorusii», jakaja paśla vybaraŭ 2010 trapiła ŭ čorny śpis Jeŭrasajuza, ale ciapier ź jaho vyklučana, prezientavała ŭ Minsku svaju pieršuju knihu – «Nie zamužam: seks, kachańnie i siamja za miežami šlubu».
Jašče za časami aktyŭnaści Livejournal, ciapier amal amiarćviełaj sacyjalnaj sietki, spadarynia Šadryna nabyła papularnaść jak błohier antusha, jana časam pravakacyjna, časam prosta cikava pisała teksty na hiendarnuju tematyku. U rešcie rešt, paśla taho jak spadarynia Šadryna syšła z «SB», jana całkam pryśviaciła siabie pracy na tematyku ŭzajemaadnosinaŭ pałoŭ. Adnak kniha atrymałasia nie tolki pra heta.
«Tak stałasia, što ŭ 2005 hodzie ja ŭpieršyniu aznajomiłasia z krytyčnymi teoryjami, — raskazvaje Šadryna. – Paśla ja vypracavała novuju sistemu kaštoŭnaściaŭ, i pieršym krokam stała baraćba z «savieckimi žachami». Što heta značyć? Kali ja syšła z haziety, mnie treba było adkazać i sabie samoj, i svajakam na typovyja savieckija pytańni: «Jak heta, kinuć pracu?», «Što budzie z pracoŭnym stažam» i hetak dalej».
Adna z zadač, jakuju Šadryna pastaviła dla siabie – razabracca z kulturnymi stereatypami nakont stvareńnia siamji.
«Hetaja kniha napisana na miažy sacyjałohii i žurnalistyki, — raskazvaje Šadryna. – Z adnaho boku, u nas amal niama navukovaj žurnalistyki, ź inšaha — knihi pa pytańniach hiendara i stanovišča žančyny ŭ sučasnym śviecie na ruskuju movu nikoli nie pierakładalisia. Na nas praciahvajuć cisnuć niejkija ideały, jakija prapahanduje kultura, ideałohija, «duchoŭnyja skrepy». Pavodle ich, šlubnaja para – najlepšy śviet z mahčymych, ale ci heta tak? Mnie chaciełasia adkazać na pytańnie, kali heta najlepšy śviet, da jakoha ŭsie imknucca, čamu tak składana tudy trapić?»
Pa słovach Šadrynaj, jaje kniha pry hetym vielmi asabistaja – razmaŭlajučy ź dziasiatkami žančyn ź Biełarusi i Rasii, jana ŭ pieršuju čarhu adkazvała na ŭłasnaje pytańnie: «Čamu ŭ mianie niama ramantyčnaha partniora?» i «Ci možna z hetym narmalna žyć?».
«Heta nie kniha pra adzinokich žančyn, jak kažuć krytyki, – kaža Šadryna. – Nijakich adzinokich žančyn niama, to bok adzinota, heta izalacyja, ale ž kalektyŭ jość paŭsiul».
Pa słovach Šadrynaj, u nastupnaj svajoj pracy jana taksama budzie raźbiracca ŭ sabie – tym razam havorka pojdzie pra repraduktyŭny vybar u žyćci žančyny.
