Zima ŭ Minsku pačałasia… nie toje kab niečakana — čakali jaje mnohija — ale raptoŭna i družna. Niby śpiašajučysia pieraprasić za spaźnieńnie, u apošnija dni śniežnia jana ščodra sypanuła na horad śnieham, a ŭ pačatku studzienia ciskanuła marozam — vidać, kab my kančatkova nie zabylisia, čamu hetyja miesiacy nazyvajucca mienavita tak.
I choć vyjści na dvor u hetyja maroznyja dni časam zdavałasia sapraŭdnym podźviham, jano było taho varta. Takoj kazki navokał nie pabačyš ni ŭ jakoje inšaje nadvorje…
«Naša Niva» — krynica jakasnaj infarmacyi i bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ «NN»
0
0
0
0
0
0
