Niekalki apošnich hadoŭ Barys Kit žyvie ŭ domie sastarełych u niamieckim Frankfurcie-na-Majnie. Paśla pierałomu šyjki ściahna jon pieranios aperacyju, zdolnaść chadzić nie viarnułasia, jon jeździć na invalidzkim vazku.
Napiaredadni 106-ha dnia narodzinaŭ karespandentu Svabody ŭdałosia pahutaryć z Barysam Kitom praz telefon.
— Barys Uładzimieravič, najpierš skažycie, jak vy siabie pačuvajecie, jak zdaroŭje?
— Zdaroŭje mocna pahoršyłasia, ale jašče jość trochi. Ja asabliva nia ruchajusia, siadžu ŭ chacie. Nie mahu chadzić, karystajusia vozikam. A apiekujucca mnoju tut narmalna…
— Umovy ŭ vašym domie-internacie vam padabajucca?
— Užo ciažka skazać, što mnie niešta padabajecca, bo ja ŭžo staju na kancy svajho žyćcia i chutka mianie ŭžo nia budzie…
— Jak budziecie adznačać 106 hadoŭ?
— Ludzi buduć zvanić, moža, chto-niebudź zojdzie, jak zaŭsiody, budu vielmi rady, kali ja jašče kaho-niebudź cikaŭlu… 106 hadoŭ — heta vialiki ŭzrost. U minułym ja šmat razoŭ dumaŭ, što pamru ŭžo. Ale nie pamior… Ja siadzieŭ u strašennaj niamieckaj turmie i pamiraŭ štodnia, 30 dzion siadzieŭ u turmie ŭ Hłybokim. Kožny dzień palicyja zabirała ad nas z takoj jamy na rasstreł 25 čałaviek, 5 zastavałasia, i ja siarod ich. I tak 30 dzion, 30 razoŭ čakaŭ śmierci. Ale Boh, vidać, nie chacieŭ majoj śmierci. Treba skazać, što mianie tady vyratavaŭ Kastuś Kasiak, jaki pajšoŭ da niamieckaha hebitskamisara i damohsia majho vyzvaleńnia praz 30 dzion u turmie. Jon byŭ maim vučniem u Navahradzkaj biełaruskaj himnazii, dobrym vučniem. I mnohim biełarusam jon tady dapamoh vyzvalicca ź niamieckich turmaŭ. Ale kali pryjšli balšaviki, to pieršym jaho paviesili…
— Barys Uładzimiravič, jakija majecie naviny ad vašaj siamji?
— Jość naviny. U majoj unučki miesiac tamu naradziłasia druhoje dzicia, chłopčyk. Jašče adzin praŭnuk. Heta pryjemnaja navina. Usia maja siamja žyvie ŭ Amerycy, raskidanaja pa ŭsich kancach… A niadaŭna pamierła maja byłaja žonka Nina Korsak, pachavanaja ŭ Vašynhtonie. Takija naviny.
— Jakija majecie kantakty ź Biełaruśsiu, ź biełarusami? Ziemlaki zvoniać, zachodziać?
— Cicha zvyčajna, nichto nie prychodzić. Moža, zaŭtra, u dzień majho naradžeńnia, buduć telefanavańni.
Apošnich navinaŭ ź Biełarusi Barys Kit nia viedaje, nia maje mahčymaści sačyć. Ale jon pazytyŭna acaniŭ, što letaś u Biełarusi vypuścili palitviaźniaŭ, što ŭ hramadztvie stała bolš zapatrabavanaja biełaruskaja mova:
«Ciešusia hetamu, bo Biełarusi naležyć svaboda».
U čakańni vinšavańniaŭ i zyčeńniaŭ z nahody 106-hodździa Barys Kit vykazaŭ i svajo pažadańnie biełaruskim pryjacielam:
«Majo pažadańnie adzinaje: kab Biełaruś stała svabodnaj ad usialakich niepatrebnych rečaŭ, jakija apošnim časam byli».
