Dobry dzień, pavažanaja redakcyja! Chaču padzialicca svaimi ŭražańniami ab Čarnobylskim šlachu, jaki adbyŭsia ŭ stalicy 26 krasavika. Kali skazać koratka — rasčaravańnie, bol, smutak.
Trahiedyja tryccacihadovaj daŭniny i siońnia kryvavić, balić kožnamu biełarusu. 26 krasavika — heta dzień pamiaci pra tych, chto addaŭ svaje žyćci ŭ pieršyja dni zmahańnia ź niabačnaj navałaj — radyjacyjaj. Z bolem u sercy — čamu ž taki małady pamior? — pravodzim u apošni šlach svaich rodnych, siabroŭ, znajomych, jakija ŭ pracazdolnym uzroście pakinuli hety śviet paśla ankałahičnych pakut.
A rasčaravańnie było i zastajecca ŭ dušy samim Čarnobylskim šlacham, dakładniej jaho arhanizacyjaj. Čym jon adroźnivaŭsia ad šeścia na Dzień Voli ci na Dziady ci ad inšych mierapryjemstvaŭ, jakija pravodzili apazicyjnyja lidary? Amal ničym. Žałoby, smutku na hetym šeści nie adčuvałasia.
Na maju dumku, arhanizataram šeścia treba było zahadzia pakłapacicca ab tym, kab u čas šeścia ŭ kałonie hučna nazyvali imiony tych biełarusaŭ, chto zahinuŭ u pieršyja hadziny, dni Čarnobylskaj katastrofy, ahučvalisia ličby jaje achviar, kankretnyja prykłady jaje nastupstvaŭ. Možna było b zahadzia zapisać na adpaviednuju aparaturu ŭryŭki z «Čarnobylskaj malitvy» Śviatłany Aleksijevič i praz hukaŭzmacnialniki heta tranślavać.
Lepš było b, kab udzielniki šeścia išli z zapalenymi śviečkami, lichtarykami. U mianie skłałasia ŭražańnie, što arhanizatary Čarnobylskaha šlachu pravodziać jaho dziela «ptušački».
Baluča mnie było ŭ hety dzień, kali ŭbačyŭ dziejańni našaj milicyi. Ź jakoha piarepałachu milicejskija čyny vyrašyli arhanizavać na kanieč- nym etapie šeścia asabisty vobšuk udzielnikaŭ Čarnobylskaha šlachu? Hłupstva. Vidać, tupiejuć niekatoryja milicejskija načalniki za čas słužby. Nie chočacca mnie vieryć u toje, što heta była pravakacyjnaja akcyja milicyi, kab nie dapuścić udzielnikaŭ Čarnobylskaha šlachu da kaplicy i praviadzieńnia tam mitynhu. Kali heta było tak ź ich boku, to dziejańni milicyi možna nazvać bluźnierstvam u taki žałobny dzień.
Sumna i baluča za našu dziaržavu, jakaja zapamiatavała, što jašče žyvuć (na ščaście ich rodnych) likvidatary hetaj žudasnaj katastrofy.
Abiazdolenyja, prynižanyja abyjakavymi, chamskimi čynoŭnickimi adnosinami da ich asabista, da ich podźvihu, — jany žyvuć, našy Narodnyja Hieroi, žyvuć ścipła i nie stracili pačućcie hodnaści. Jany majuć honar! Im nie soramna za toje, što 30 hadoŭ tamu jany achviaravali svaim zdaroŭjem, kab choć na troški źmienšyć dla astatnich ludziej nastupstvy technahiennaj katastrofy. Soramna pavinna być tym kiraŭnikam krainy, chto prymaŭ rašeńni ab źmianšeńni i navat skasavańni materyjalnaj i hrašovaj dapamohi, źnižeńni statusu likvidataraŭ avaryi na Čarnobylskaj AES.
Čarnobylski šlach maje praciahvacca. Hety šlach nakanavany nam losam. I treba usim nam malicca Bohu, kab jon advioŭ ad nas patencyjnuju novuju pahrozu našamu zdaroŭju i žyćciu — Astravieckuju.
