Halina i Anatol Breziny z ah. Dziatłavičy Łuninieckaha rajona arhanizavali na ŭłasnym padvorku falkłornaje śviata. Artysty pradstaŭlali roznyja rehijony i navat krainy, a znosiny vialisia na biełaruskaj movie, hučali vyklučna biełaruskija pieśni.
Skrypačka z Polščy
Čałaviek, jaki arhanizavaŭ hetaje mierapryjemstva, dakazaŭ, što i adzin u poli — voin. Kali ŭ dušy jaho haryć iskrynka lubovi da svajoj kultury i movy.
Arhanizatar mierapryjemstva — Halina Brezina
Pačałosia ŭsio z taho, što Halina Brezina, pabyvaŭšy na adnym z falkłornych fiestyvalaŭ, paznajomiłasia z sapraŭdnymi znaŭcami biełaruskaj pieśni — hurtom «Rada». Ideju arhanizavać u siabie śviata narodnaj pieśni padtrymaŭ muž žančyny Anatol.
Hurt «Rada» ź Minska ŭ składzie Alaksandra Žukoŭskaha, Aleha Łukjancava, Vasila Mardačova i Vasila Hrynia pad kiraŭnictvam Śviatłany Buckoj nie raz jechaŭ u etnahrafičnyja vandroŭki pa krainie, uzbroiŭšysia dyktafonam i trapiatkoj uvahaj da kožnaha słova z vusnaŭ najstarejšaha pakaleńnia biełaruskich viosak.
Hurt «Rada»
— Studenty-etnohrafy ź inšych krain mohuć nam mocna pazajzdrościć, — dzielacca ŭdzielniki hurtu, — u ich falkłor vyvučajecca tolki ŭ archivach biblijatek, u nas ža možna adpravicca ŭ maleńkuju ekśpiedycyju i «žyŭcom» pačuć pieśni, jakija sychodziać u minułaje.
Z bubnam
Chłopcy ničoha ad siabie nie dadajuć, a dakładna zapisvajuć teksty i muzyku, z charakternym dla toj ci inšaj miascovaści vymaŭleńniem, nie zabyŭšysia ŭkazać nasieleny punkt, dzie hetaja pieśnia vykonvałasia, a taksama imia vykanaŭcy.
U rukach — lira
Hurt vielmi samabytny i ŭ toj ža čas karystajecca papularnaściu ŭ moładzi.
Hrajuć na dudzie
Kožnaja pieśnia vykonvałasia ŭ try mužčynskija hałasy. Artysty nie tolki prafiesijna vałodajuć vakałam, ale i hrajuć na niezvyčajnych muzyčnych instrumientach (liry, dudzie i inš.).
Junyja hledačy
— Sustreča z «Radaj» daŭno płanavałasia, — dzielicca arhanizatar mierapryjemstva Halina Brezina, — i kali pra svoj vizit paviedamili taksama polskija siabry, my vyrašyli arhanizavać maleńkaje śviata ŭ siabie doma. Abmiežavacca ciesnym siamiejnym kołam i schavać takija talenty ad ludziej było b niesumlenna ŭ adnosinach da adnaviaskoŭcaŭ, i my vyrašyli zaprasić usich na svoj dvor.
Hledačy-adnaviaskoŭcy
Žycharki Dziatłavič
Biełaruskaja dyjaspara (Studzivody-Žemerva), jakaja žyvie ŭ Polščy, nie tolki vydatna razmaŭlaje pa-biełarusku, ale viedaje i lubić našy staradaŭnija pieśni. Šasnaccać artystaŭ roznych uzrostaŭ ŭ nacyjanalnych biełaruskich strojach śpiavali, hrali na narodnych instrumientach i basanož tancavali polku. Miascovyja žychary nie zmahli ŭtrymacca i puścilisia ŭ skoki ad ich zapału i nievyčerpnaj enierhii.
Polskaja hrupa
Pradstaŭniki z Polščy
— Kali my pryjazdžajem u Biełaruś, — raspaviadaje ŭdzielnica polskaha hurtka, — my adčuvajem siabie jak doma. Vy takija ž, jak i my, u nas šmat ahulnaha: u kultury, pryrodzie, pieśniach.
Dziaŭčynki z hurtka
Na dziatłavickim padvorku pabyvali pradstaŭnicy z susiedniaha Pinska: kalektyŭ «Ščabiatuchi», a taksama Hanna Bandarenka i ŭdzielniki kłuba «Muza».
Pinskija «Ščabiatuchi»
Kali bačyš žyvuju cikavaść palakaŭ da biełaruskaj narodnaj pieśni, čuješ vielizarnuju kolkaść tvoraŭ, robicca niajomka, što sami zabyvajem svaju kulturu i dazvalajem šmatlikim pieśniam sychodzić u minułaje razam z babulami, jakija ich jašče pamiatajuć. Adnak prysutnaść entuzijastaŭ, padobnych «Radzie», nadaje aptymizm, što ŭsio nie tak bieznadziejna. Halina Brezina, naprykład, arhanizavała siarod školnikaŭ Dziatłavickaj škoły nievialiki hurtok, dzieci z zadavalnieńniem śpiavajuć staradaŭnija pieśni i vykonvajuć ich na publicy. Abrady, tradycyi, zvyčai pieradajucca praz pakaleńnie i zastajucca ŭ skarbnicy naroda.
Halina Brezina i jaje vychavancy
