Masavaje abureńnie i škvał niehatyŭnych kamientaroŭ vyklikali pasty ŭ sacsietkach, a paźniej materyjał žurnalista «NN» Arcioma Harbaceviča pra nibyta vykananuju na minskim prychodzie sv. Mikałaja Japonskaha pieśniu «A ja v Rośsiju domoj choču» ŭ Dzień Niezaležnaści Biełarusi.
My z žonkaju ŭžo čaćviorty hod źjaŭlajemsia prychadžanami zhadanaha prychoda, tamu ja nie mahu zastacca biezuvažnym da skandalnaj situacyi i liču patrebnym ahučyć sija-tyja tłumačeńni i fakty, nie viadomyja bolšaści aburanych čytačoŭ.
Pieradusim treba skazać, što na našym prychodzie zaŭsiody šanavali i šanujuć biełarusaŭ, biełaruskaść i biełaruskuju movu. U čas nabaženstvaŭ čytajuć Jevanhielle i propaviedzi pa-biełarusku z pavahi da rodnaj movy i biełaruskamoŭnych prychadžan, jakija prychodziać malicca cełymi siemjami. Užo katory hod vysiłkami prychoda arhanizoŭvajucca roznyja śviaty i mierapryjemstvy, dzie hučać biełaruskija pieśni i biełaruskaja mova (naprykład, nadoječy adbyŭsia «Trajecki fest», pry ŭdziele hurtoŭ «Pałac», «Haradski vał», muzyki-dudara Uładzimira Biarbierava («Lićviny»).
Pry prychodzie ŭžo try hady dziejničaje Škoła praktyčnaje hienieałohii (radavodu), jakuju ŭznačalvaje biełaruskamoŭny vykładčyk, supracoŭnik nacyjanalnaha archiva, kandydat histaryčnych navuk Vadzim Urubleŭski.
Adnym z doŭhačasovych i samych surjoznych prajektaŭ prychoda jość centr padtrymki siamji i maciarynstva «Matula», u pracy jakoha vialikaja ŭvaha nadajecca zachavańniu tradycyjnych biełaruskich siamiejnych vartaściaŭ, važnaje značeńnie maje vykarystańnie biełaruskaj movy i trapnych prykładaŭ vusnaj narodnaj tvorčaści.
U roznyja hady prychod stanaviŭsia placoŭkaj dla vystupu biełaruskich paetaŭ, bardaŭ, muzykaŭ (Anatola Kudłasieviča, Andreja Mielnikava, Taćciany Biełanohaj, tvorčaha dueta «Majestat» i inšych). Pa žadańni viernikaŭ tajemstvy Chryščeńnia i Viančańnia adbyvajucca na biełaruskaj movie. Ci treba doŭžyć prykłady taho, što naš prychod nie varožy biełaruskaści?
Razam z tym nastajaciel i śviatary nie zasiarodžvajuć admysłovaj ŭvahi na tych ci inšych nacyjanalnych i palityčnych idejach i kaštoŭnaściach, bo paklikańnie Carkvy Chrystovaj palahaje zusim u inšym. Śviatary imknucca, kab prychadžan abjadnoŭvała hałoŭnaje. I choć my možam być roznymi pavodle pachodžańnia i pierakanańniaŭ (ci ŭvohule na ich uvahi nie akcentavać), my jednyja ŭ hałoŭnym. Nivodzin z našych śviataroŭ nikoli nie ahučvaŭ impierskich i šavinistyčnych idej, spraviadliva adhukajučysia pra padobnyja psieŭdapravasłaŭnyja źjavy dosyć krytyčna.
Datyčna padrychtoŭki śviatočnaj prahramy da 3 lipienia: śviatary, i praŭda, nie brali ŭ joj udziełu, a adboram piesień i tvorčych numaroŭ zajmaŭsia asobny čałaviek i vybiraŭ ich na ŭłasny hust i razumieńnie.
Pry hetym zhadanaja pieśnia tak padčas śviata i nie prahučała, zatoje byli praniknionyja pieśni pra Biełaruś, što całkam adpaviadała kantekstu Dnia Niezaležnaści.
I narešcie, my na našym prychodzie pačuvajemsia adzinaj chryścijanskaj siamjoj, i kali b hetaja pieśnia prahučała, to ŭsie b uspryniali heta naturalna, biez palityčnych kanatacyj i pravakacyj. Kali chtości choča ŭ hetym pierakanacca, kali łaska, prychodźcie da nas – aproč biełaruskich zaśpiavajem rasiejskija, ukrainskija, polskija, hrečaskija, armianskija i inšyja pieśni.
