Papa Francišak rasparadziŭsia stvaryć admysłovuju kamisiju, jakoj treba budzie vyrašyć, ci mohuć žančyny stanavicca dyjakanami katalickaj carkvy.
Kamisija, u jakuju ŭvojduć siamiora mužčyn i šeść žančyn, maje namier vyvučyć rolu žančyny ŭ stanaŭleńni katalickaj carkvy, pačynajučy ź pieršych hadoŭ jaje isnavańnia.
Prychilniki dopusku žančyn zajaŭlajuć, što taki krok pašyryć pradstaŭnictva i ŭpłyŭ žančyn u katalickaj carkvie, jakoje na siońniašni dzień vielmi niaznačnaje.
U mai papa Francišak padčas sustrečy z pradstaŭnicami žanočych manaskich ordenaŭ zajaviŭ ab tym, što jon hatovy stvaryć śpieckamisii, bo «carkvie było b karysna prajaśnić hetaje pytańnie».
U katalickaj carkvie dyjakany mohuć čytać propaviedzi, vykładać, a taksama ŭdzielničać u niekatorych abradach: naprykład, pry pachavańni ci padčas viančańnia.
Dyjakany dapamahajuć biskupam i śviataram u nabaženstvie, ale samastojna pradstajać na chryścijanskim schodzie i ździajśniać sakramanty jany nie mohuć.
U ciapierašni čas usio dyjakany-kataliki — mužčyny. U adroźnieńnie ad śviataroŭ im dazvolena žanicca i zavodzić siamju.
