Paet Jaŭhien Jeŭtušenka pamior u ZŠA na 85-m hodzie žyćcia, paviedamlaje TASS sa spasyłkaj na jaho siabra Michaiła Marhulisa.
AR
«Piać chvilin tamu Jaŭhien Alaksandravič adyšoŭ u viečnaść», — skazaŭ Marhulis.
Hienieralny pradziusar fiestyvalu, jaki pavinien byŭ prajści da jubileju Jeŭtušenki, Siarhiej Vińnikaŭ paviedamiŭ ahienctvu, što paet paprasiŭ pachavać jaho ŭ pasiołku Pieradziełkina, pobač z Barysam Pastarnakam.
Napiaredadni Jeŭtušenka byŭ špitalizavany. Lekary aceńvali jaho stan jak ciažki.
U 2013 hodzie paet pieranios apieracyju pa amputacyi pravaj nahi. U 2015 jamu pastavili kardyjostymulatar.
Jaŭhien Jeŭtušenka viadomy jak prazaik, režysior, scenaryst i akcior. Jon źjaŭlajecca aŭtaram bolš za 150 knih, mnohija ź jakich pierakładzienyja na inšyja movy. U 1963 hodzie Jeŭtušenka byŭ naminavany na Nobieleŭskuju premiju pa litaratury.
Adzin ź dziadoŭ paeta, Jermałaj, byŭ biełarusam z Homielščyny. Pra svajo pachodžańnie Jeŭtušenka ŭzhadaŭ u paemie «Mama i niejtronnaja bomba». Pryviadziom tut uryvak ź jaje.
«Vy — Hanna?» —
«Nu ja budu Hanna… — ona otviečała,
vytiraja ruki o starieńkij sarafan. —
A Vy budietie chto?
«A ja — vaš vnuk Žienia» —
«Dy jak ža ty Žienia?
Chiba ž ty z hoładu nie pomier
na vajnie u Maskvie?»
«Nie umier…»
I tohda ona vzvyła na ciełoje pole:
«Ludcy, biažitie siudy!
Krovinočka naša znajšłasia!»
I zapłakali Andriej Makajenok
i hienierał VVS,
kohda ko mnie pobiežali žienŝiny
i popołźli mładiency,
vsie — s niezabudočnymi
javtušienkovskimi hłazami,
sžimaja v rukach kartofieliny,
vtroje bolšie ich krošiečnych kułačkov.
