U dziaržaŭnych ŚMI ŭpieršyniu źjaviłasia paviedamleńnie, što radzima staršyni KDB Valeryja Vakulčyka — vioska Radastava Drahičynskaha rajona. U raniejšych bijahrafijach zaŭsiody paznačałasia, što jon naradziŭsia «na Bieraściejščynie».
Vakulčyk pracavaŭ na terytoryi dziciačaha sadka: vysadžvaŭ tui, ustalovaŭ piasočnicy i farbavaŭ ścieny dy płot.
A paśla padaryŭ škole, dzie vučyŭsia, televizar i vystupiŭ pierad vučniami, paviedamlaje BiełTA.
«Daŭno vynošvaju dumku, što treba nie prosta pryjechać, a šukać šlachi vyrašeńnia isnujučych prablem. Dla taho kab hetym ludziam, miascovaści dapamahčy. Heta cudoŭnaje rašeńnie — abviaścić Hod małoj radzimy, jano adnaznačna prastymuluje ŭsich nie tolki na siońnia, ale i na zaŭtra, — vykazaŭ upeŭnienaść Valer Vakulčyk. — U kožnaha jość svaja radzima. Kali kožny tut i ciapier, z ulikam svaich mahčymaściaŭ, stanovišča, navat prosta tak — zakataŭšy rukavy, niešta zrobić, adnaznačna žyćcio stanie lepš u kožnym nasielenym punkcie».
