Doktar Dźmitryj Sajkoŭ staŭ adnym ź simvałaŭ biełaruskaj baraćby sa škodnymi schilnaściami.Jon paśpiavaje nie tolki lekavać ludziej ad ałkahalizmu, nikacinavaj zaležnaści, zališniaj vahi i inšych zahannych zvyčak i niedachopaŭ, ale i vystupać na
«Lubimych pieśniaŭ nadzvyčaj šmat — raspavioŭ spadar Sajkoŭ NN. — Sami viedajecie, pieśnia moža być lubimaj pad nastroj. Adnak ja chaču nazvać prynamsi dźvie, jakija lublu ŭsio žyćcio. Dla mianie maje značeńnie nie tolki miełodyka (heta samo saboj), vielmi važny fiłasofski sens pieśni.
Ja vielmi lublu pieśniu «Jesť tolko mih». Heta idealnaje spałučeńnie miełodyi i fiłasofii.Ja nie pamiataju, chto jaje śpiavaŭ pieršy, adnak mianie vielmi ŭraziła hetaja pieśnia ŭ vykanańni hurtu «Lube».
Ja vielmi lublu Uładzimira Vysockaha, — praciahvaje D.Sajkoŭ. — Jahonaja
«Pieśnia o druhie» taksama idzie sa mnoj praz usio žyćcio.Tut sprava nie ŭ alpiniźmie, jakim ja nikoli nie zajmaŭsia. Mnie prosta vielmi blizkija paniaćci siabroŭstva, siabroŭskaje plačo. U mianie vielmi šmat siabroŭ. Hetuju pieśniu pierapiavali stolki razoŭ, u roznych varyjantach, u jaje źjaŭlaŭsia časam novy sens. Ale heta pakazčyk taho, što pieśnia vielmi mocnaja, sapraŭdnaja. Prosta heta pieśnia pra žyćcio.
Taksama mnie vielmi padabajucca biełaruskija hurty — «Pieśniary» i «Siabry», i ja chaču raskazać adzin kurjozny vypadak. My z kampazitaram Śviatasłavam Paźniakom palacieli na Kipr, i ŭžo na miescy daviedalisia, što ŭ susiednim hateli žyvie Anatol Jarmolenka. Vyrašyli ŭbačycca, adnak dazvanicca tak i nie zmahli. Vyrašyli iści šukać na plaž.
A jak my daviedajemsia, dzie Jarmolenka na plažy? Tady my vyrašyli iści i śpiavać «A jaI voś my idziem, śpiavajem — na nas azirajucca, dumajuć, vidać, što dva pjanyja iduć. My ŭžo vychodzili ź plaža, zrazumieŭšy, što Jarmolenku tak nie znojdziem, i tut la samaha vychadu bačym, što jon lažyć u navušnikach i nas nie čuje. Słuchaje niejki ZZ Top — dakładna nie biełaruskuju estradu».lahu-prylahu », a jon pačuje, i my sustreniemsia.
0
0
0
0
0
0
