Siońnia «NN» pra svaje lubimyja pieśni raspaviadaje žurnalistka Iryna Chalip, žonka
«Adna z
Ź dziacinstva ja lublu pieśniu «Kakoje mnie dieło» ź filma «Apošni dziujm». Ja pamiataju, jak my z tatam hladzieli hety film, i nievierahodny bas opiernaha śpievaka Michaiła Ryby, historyja, jakaja ŭ pieśni, adnačasova prostaja i składanaja — usio heta mianie vielmi ŭzrušyła. I sama scena, kali chłopčyk ciahnie svajho paranienaha baćku i kaža jamu «ty nie vyžyvieš», ale ŭsio adno ciahnie. Z taho pieršaha prahladu prajšło hadoŭ tryccać, ale kali ja baču ŭ prahramie «Apošni dziujm» ja abaviazkova siadaju jaho hladzieć, i słuchać hetuju pieśniu.
Kali źjaviŭsia albom «Ja naradziŭsia tut» mianie prosta da śloz uzrušyła «Raźvitańnie z Radzimaj». Heta vielmi chrestamatyjny tvor, u kožnaha ź im źviazana niešta svajo — jak u tych, chto vučyŭsia ŭ muzyčnaj škole i hraŭ eciudy Černi. Ale hetaja hitarnaja viersija, u spałučeńni z cudoŭnymi vieršami i kranalnym vakałam Vieraniki Kruhłovaj! Ja pamiataju ŭ 2006 hodzie my spračalisia ź Inaj Kulej i Alaksandram Milinkievičam nakont taho, jakaja pieśnia musić być himnam. Jon tady kazaŭ, što «Mahutny Boža», a my, žančyny, byli mienavita za voś hetaje vykanańnie «Raźvitańnia z Radzimaj».
