Ramontu nie padlahaje
7—8 lipienia ŭ Kupałaŭskim teatry tryjumfalna prajšli lehiendarnyja “Tutejšyja”.
Spektakl, jaki zaŭždy źbiraŭ anšlahi, reklamy nie patrabavaŭ, asabliva paśla źniaćcia z repertuaru na padstavie “sastarełaści dekaracyjaŭ”. U pieršyja ž chviliny hledačy zmahli pierakanacca (a mo aktory śviadoma pakazali im heta), što dekaracyj tych nichto nie ramantavaŭ: dźviery centralnaha ich elementu — hihanckaj batlejki — ŭparta nie chacieli adčyniacca, stylizavanaja pravasłaŭnaja carkva ŭ patrebny momant nie adjechała na miesca — daviałosia aktoram šturchać jaje samatuham, kałyska lotała miž niebam i ziamloj tudy-siudy — z takoj chutkaściu jaje padymali dy apuskali. Mo heta dratavała aktoraŭ, mo pahroza spynić spektakl paśla pieršaha ž vykryku “Žyvie Biełaruś!”, a mo prosta repetycyjaŭ nie chapiła, ale ŭ pieršy dzień ihrali jany krychu napružana, nervova, niby śpiašajučysia. Chiba što małajčyna Manajeŭ (Mikita Znosak) ratavaŭ sytuacyju, vykładajučysia napoŭnicu.
Hledačy zajmalisia kamparatyvistykaj — šukali ŭ pastanoŭcy štości novaje. Roźnica amal nieadčuvalnaja. Spektakl krychu amerykanizavaŭsia. Paboleła farsu, bolšy akcent rabiŭsia na aktorskija hrymasy, impravizavanyja moŭnyja pamyłki. U “saŭndtrek” dadałasia stylizavanaja “Kupalinka”. Voś, badaj, i ŭsio.
Hladzielnaja zala za čas adsutnaści “Tutejšych” na scenie źmianiłasia bolej. Ludzi apladujuć užo nia ŭ tych epizodach, što raniej. Prykładam, razvahi pra balšavika — ci jon “taksama čałaviek”, ci nie — raniej zryvali avacyju, a ciapier sustrakajucca poŭnym maŭčańniem. Deaktualizavalisia. Pamienieła impetu j na niezaležnickich lozunhach, jakich bieźlič skazana było za apošnija hady. A voś słovy Znoska pra toje, što j pa-biełarusku možna pravodzić vialikadziaržaŭnuju palityku, zala sustreła žyviej.
I ŭ niadzielu, i ŭ paniadziełak u finale hledačy naładžvali superavacyju z tysiačahałosym “Žyvie Biełaruś!” — aktoram, niabačna prysutnamu aŭtaru, bieł-čyrvona-biełamu ściahu nad scenaj, samim sabie. Ciešylisia, što mohuć voś tak sabracca ŭ centry Miensku, la samaje prezydencyi, i ŭźniać hihancki nacyjanalny štandar.
Siarhiej Mikulevič
